นับตั้งแต่รัชสมัยของสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียแห่งสหราชอาณาจักร ทรงโปรดให้จัด “มุมสงบ” มุมหนึ่งในพระตำหนักซานดริงแฮมเมื่อปี1887 สำหรับสุนัขทรงเลี้ยงพันธุ์ Collie ชื่อ Noble ของพระนางที่ได้จากไปและทรงให้ฝังศพของสุนัขที่ทรงโปรดปรานไว้ในเนื้อที่ของสวนในพระตำหนักดังกล่าว ด้วยมีเนื้อที่มากมายถึงกว่า20,000 เอเคอร์ นับได้ว่าเป็นสุนัขทรงเลี้ยงตัวแรกของประวัติศาสตร์ที่มีหลุมฝังศพในเขตพระราชฐาน
ต่อมาในปี1959 สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 จึงโปรดให้ฝังร่างของ Susan สุนัขทรงเลี้ยงเพศเมียพันธุ์ Corgi ที่ทรงเลี้ยงและอยู่ข้างพระวรกายตลอดเวลา 15 ปีอันเป็นอายุของสุนัขตัวนี้ที่ยืนยาวมาก และทรงโปรดให้มีป้ายหินแบบเดียวกับคนโดยบอกชื่อ วันชาตะและมรณะ และคำไว้อาลัยสั้นๆ เพื่อบ่งบอกถึงความรักของพระองค์ที่มีต่อสุนัขตัวนี้
ทั้งนี้ Susan เป็นของขวัญที่ทรงได้รับพระราชทานจากสมเด็จพระบิดา สมเด็จพระราชาธิบดี จอร์จที่ 6 ในวันประสูติเมื่อทรงเจริญพระชันษา 18 ปี โดยที่ Susan ได้มีทายาทถวายสมเด็จพระราชินีนาถอีก 2 ตัวคือ Sugar และ Heather ซึ่งสุนัขทั้งสองนี้ก็ได้รับพระราชทานป้ายหินบนหลุมฝังศพด้วยเช่นกัน
นอกจากนี้แล้ว สุนัขทรงเลี้ยงพันธุ์ ลาบราดอร์ สีเหลืองนาม Candy ที่เสียชีวิตลงในปี1958 ก็มีหลุมฝังศพในเขตพระตำหนักเช่นเดียวกัน ซึ่งสุนัขตัวนี้ได้พระราชทานแด่เจ้าชายฟิลิปส์ พระสวามีที่ทรงเลี้ยงต่อมาเป็นเวลา 6 ปี และยังมีสุนัขพันธุ์เดียวกันแต่เป็นสีดำชื่อ Sandringham Slipper ที่ทรงเลี้ยงมาถึง 8 ปี และตายลงเมื่อปี1980
ส่วนสุนัขพันธุ์ลาบราดอร์สีดำอีกตัวหนึ่งชื่อ Sandringham Brae ก็มีหลุมฝังศพพร้อมป้ายหิน ที่พระราชทานคำไว้อาลัยว่า “สุภาพบุรุษของหมู่สุนัข” ที่ทรงเลี้ยงอยู่ในขณะนั้น และยังมีคำไว้อาลัยสำหรับสุนัขตัวอื่นๆเช่นสุนัขพันธุ์ ค็อคเกอร์ สแปเนี่ยล ชื่อ Sandringham Fern สีขาว ก็ได้รับพระราชทานคำไว้อาลัยว่า “จอมซนผู้ไม่รู้จักเหนื่อย” แสดงถึงความผูกพันและพระอารมณ์ขันของผู้เป็นเจ้าของ
ส่วนสุนัขตัวล่าสุดที่เพิ่งฝังในสุสานสงบแห่งนี้ ก็คือ Monty สุนัขวัย 13 ปี ที่ทรงโปรดให้เข้าร่วมในพิธีเปิดโอลิมปิคที่ลอนดอนเป็นเจ้าภาพครั้งล่าสุด แต่นำไปฝังไว้ที่พระตำหนัก Balmoral ในประเทศสก๊อตแลนด์
สุนัขทรงเลี้ยงนี้ โปรดให้ตามเสด็จไปด้วยในเวลาที่เสด็จแปรพระราชฐาน และเมื่อมีเวลาว่างในฤดูล่าสัตว์ในช่วงใบไม้ร่วงและต้นฤดูหนาว ก็โปรดให้สุนัขเหล่านี้ได้แสดงความสามารถในการเก็นนกป่าที่ล่าได้ ซึ่งถือว่าเป็นสิ่งที่แสดงถึงสัญชาติญาณของมิตรผู้ซื่อสัตย์ที่ทรงเลี้ยงไว้ และว่ากันว่าเมื่อสุนัขเหล่านี้ได้ถวายงานเมื่อเสด็จกลับยังพระราชวังบัคกิ้งแฮมนั้น ทรงโปรดให้ระมัดระวังเหล่าเข็มหมุดและของมีคมเล็กๆที่อาจแทรกอยู่ตามพรมปูพื้นห้อง โดยทรงให้ใช้แม่เหล็กเล็กๆทำความสะอาดพรมก่อนที่จะปล่อยให้สุนัขทรงเลี้ยงได้เข้าไปในห้อง เพื่อป้องกันอันตรายที่อาจเกิดขึ้นได้
นับว่าทรงให้ความสำคัญต่อสุนัขทุกตัวทั้งในตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ และเมื่อจากไปแล้วก็ตาม
