“ภูริณัฐ วงศ์สถาพรกุล” คิดนอกกรอบ สู่ อาภรณ์ผ้าไหมสุดอลังการ

ไม่ง่ายเลยที่จะได้เห็นผลงานการออกแบบอาภรณ์จากเส้นใยธรรมชาติ ดูทันสมัยและเข้ากับยุค แต่เมื่อได้ยลโฉมผลงานของ เพชร-ภูริณัฐ วงศ์สถาพรกุล ดีไซเนอร์ผู้ชนะเลิศในโครงการ “จากเส้นใยสู่ภูมิปัญญา จากภูมิปัญญาสู่อาภรณ์” (Contemporary Fashion Contest 2011) ที่เฟ้นหานักออกแบบหน้าใหม่มาประดับแวดวงอุตสาหกรรมนักออกแบบและแฟชั่นของเมืองไทย จึงทำให้รู้ว่าเสน่ห์ความเป็นไทยไม่ได้เชยอย่างที่หลายคนเข้าใจ

เพชร-ภูริณัฐ เล่าถึง ผลงานชนะเลิศ คอลเลกชัน “The Glory Monument” อนุสรณ์แห่งความรุ่งเรือง ว่า ได้แรงบันดาลใจมาจากการนำภาพรวมของศิลปวัฒนธรรม ความงามในวิถีชีวิตของไทย การผสมผสานสิ่งเก่าและสิ่งใหม่จนกลายเป็นคอลเลกชันนี้ โดยสะท้อนเรื่องราวของวิถีชีวิตชาวไทยในรูปแบบใหม่

“คอลเลกชันนี้โดดเด่นทั้ง โครงสร้างของเสื้อผ้า และเทคนิคในการนำผ้าไหมมาออกแบบให้ดูทันสมัย โดยเฉพาะ เทคนิคการถักผ้าไหม โดยการนำผ้าไหมมาเย็บกับไส้ไก่แล้วมาถักให้เป็นลวดลายที่ต้องการ แล้วค่อยนำมาเย็บเป็นผืนให้เกิดลวดลาย อย่างเช่น ชุดผ้าไหมถักสีเขียว ที่ เอ๊ะ-ศศิกานต์ ใส่นั้น หากทำคนเดียวคงใช้เวลาเป็นเดือน นอกจากการถักแล้ว ยังใช้เทคนิคการสอด เย็บปักและหุ้มลูกปัด ซึ่งเราพยายามฉีกกรอบความเป็นผ้าไหมแบบเดิมๆ ให้ดูสนุกและมีลูกเล่นขึ้น โดยตรงกับคอนเซ็ปต์ของงาน พร้อมกับนำความเป็นไทยในจินตนาการของตัวเอง ผมเชื่อว่า ทุกคนรู้ว่าความเป็นไทยคืออะไร แต่ยากที่จะอธิบายออกมาได้ ผมก็เลยนำทั้งเรื่องศิลปะ ความงาม ความเพ้อฝันที่เหนือจินตนาการ ให้เป็นจริงขึ้นมาในคอลเลกชันนี้ ด้วยรูปแบบและสีสันที่โอเวอร์”

นอกจากโครงสร้างและเทคนิคที่ชนิดว่าหินแล้ว สีสันของคอลเลกชันนี้ยังเพี้ยนไปจากเฉดสีของผ้าไหมทั่วไป “โดยส่วนใหญ่คนไทยมักคิดว่า ผ้าไหมมีแต่สีธรรมชาติ หรือสีเชยๆ แต่ความจริงแล้วผ้าไหมมีเป็นพันๆ สี อย่างเช่น สีเขียว ก็จะมีถึง 50 เฉดให้เลือก ซึ่งสีสันหลากหลายนี่เอง ที่พอนำมาผสมผสานกันแล้ว จะทำให้รูปแบบของชุดผ้าไหมล้ำสมัยขึ้นได้ ไม่ต่างจากผ้ารูปแบบอื่นๆ”

ใครที่อยากแต่งชุดผ้าไหมแบบไม่เชย ดีไซเนอร์แนะนำว่า ให้คำนึงถึงรูปแบบของชุดเป็นหลัก เพราะผ้าไหมในปัจจุบันถูกนำมาออกแบบเป็นชุดที่ทันสมัยมากยิ่งขึ้น

ดีไซเนอร์ฝากทิ้งท้ายถึงรุ่นน้องที่ต้องการคว้าชัยชนะในการประกวดออกแบบเสื้อผ้าว่า “ต้องกล้าคิด กล้าแหวกกรอบ ให้ลืมไปเลยว่า เสื้อผ้ามันเป็นอย่างไร อย่ากำกับตัวเองมากเกินไป จนปิดกั้นผลงานที่จะเกิดขึ้น”