ชุมนุมต้านวอลล์สตรีทลุกลามสู่กรุงวอชิงตัน

เอเอฟพี - การชุมนุมประท้วงต่อต้านวอลล์สตรีทในสหรัฐฯ ลุกลามสู่กรุงวอชิงตันแล้วเมื่อวันพฤหัสบดี (6) ด้วยผู้คนหลายร้อยบุกยึด ฟรีดอม พลาซา บริเวณด้านนอกศาลากลางเมืองเพื่อเรียกร้องให้ปฏิรูปเชิงรุก

การเดินขบวนของกลุ่มที่เรียกตนเองว่า “Stop the Machine” ครั้งนี้เป็นการแสดงพลังขานรับการเคลื่อนไหวของกลุ่ม “ขบวนการยึดวอลล์สตรีท” (Occupy Wall Street) ซึ่งจัดเดินขบวนครั้งใหญ่ในย่านธุรกิจใจกลางมหานครนิวยอร์กก่อนหน้านี้ในวันเดียวกันอันมีผู้เข้าร่วมมากกว่า 5,000 คนหลังได้รับการสนับสนุนจากสหภาพแรงงานต่างๆ

“คนจนหมดความอดทนแล้ว” เบน มันสกี นักเคลื่อนไหวของพรรคกรีนปาร์ตี จากวิสคอนซินกล่าวบนเวทีที่ประดับประดาด้วยถ้อยคำที่ว่า “เราก็เป็นประชาชนตามบทนำของรัฐธรรมนูญสหรัฐฯ เราทนทุขก์กันมาพอแล้วและเราไม่ขออดทนอีกต่อไป” เขาบอกกับฝูงชนที่ผสมผสานไปด้วยคนหนุ่มสาวและเหล่าวัยกลางคนของกลุ่มเคลื่อนไหวต่างๆ

เหตุประท้วงมีขึ้นไม่นานหลังจากประธานาธิบดี บารัค โอบามา แห่งสหรัฐฯบอกกับผู้สื่อข่าว ณ ทำเนียบขาวว่าเหล่าผู้ชุมนุมต่อต้านวอลล์สตรีทออกมาแสดงความรู้สึกแทนอเมริกันชนถึงความผิดหวังต่อเหล่าสถาบันการเงิน

นับตั้งแต่วันที่ 1 ตุลาคม ที่ผ่านมา มีผู้ชุมนุมกลุ่มเล็กๆที่เรียกตัวเองว่า “Occupy DC” ราว 30 คน รวมตัวประท้วงกันทุกวัน ณ จตุรัสแมคเพอร์สัน อันเป็นแถบที่ตั้งของสำนักงานเหล่าล็อบบียิสต์ทรงอิทธิพล

อย่างไรก็ตาม การชุมนุมของพวกเขาในวันพฤหัสบดี(6) ถูกบดบังโดยกลุ่ม Stop the Machine ซึ่งจัดตั้งมาเมื่อ 1 ทศวรรษก่อน เพื่อต่อต้านการรุกรานอัฟกานิสถานในเดือนตุลาคม 2001 และสงครามอิรักในปีต่อๆ มา

ไม่พบเห็นตำรวจในเครื่องแบบปรากฏตัว ณ ฟรีดอม พลาซา ขณะที่การชุมนุมเริ่มขยายตัวจนมีผู้เข้าร่วมกว่า 1,000 คน ในช่วงเที่ยงวันภายใต้แดดจ้า ขณะที่จตุรัสเปิดแห่งนี้ก็เคยถูกใช้เป็นสถานที่สำหรับจัดประท้วงทางการเมืองบ่อยครั้ง ทั้งนี้หลายสิบคนพกอุปกรณ์สนามมาด้วยและวางแผนปักหลักนอนบนพื้นผิวคอนกรีตอย่างน้อยจนถึงช่วงสุดสัปดาห์

ก่อนหน้านี้ นอกเหนือจากนิวยอร์กแล้ว ความเคลื่อนไหวของผู้ประท้วงยังได้รับการสนับสนุนอย่างกว้างขวางและลุกลามไปตามเมืองสำคัญต่างๆ ทั่วสหรัฐฯ ทั้งในซีแอตเติล, บอสตัน, ชิคาโก, ลอสแองเจลิส, ฟิลาเดลเฟีย, เซนต์ หลุยส์, บัลติมอร์ และที่อื่นๆ

อนึ่ง ผู้ชุมนุมของขบวนการยึดวอลล์สตรีท บอกว่า สิ่งที่สร้างความโกรธกริ้วให้แก่พวกเขาก็คือ การที่บริษัทต่างๆ ซึ่งเป็นเสมือนแมวอ้วน รวมถึงพวกพ้องของคนเหล่านั้นซึ่งมีสัดส่วนเพียงแค่ 1 เปอร์เซ็นต์ของสังคมอเมริกัน กลับได้ประโยชน์มหาศาลจากระบบการเงิน และการคลังของรัฐบาลในปัจจุบัน