ตะวันตัดบูรพา

สร้างความประทับใจให้แฟนๆ มาแล้วจากผลงานละคร “ตะวันตัดบูรพา” ล่าสุด ผู้กำกับ โขม-ก้องเกียรติ โขมศิริ ได้โชว์ฝีมืออีกครั้งใน “ชีวิตเพื่อฆ่า หัวใจเพื่อเธอ” ทางช่องวัน 31 ที่มีคิวลงจอให้ได้ชมกันแล้ว

ทำเอาพระเอกป้อง-ณวัฒน์ กุลรัตนรักษ์ หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง เพราะละคร “ตะวันตัดบูรพา” ช่อง one ที่มีคิวถ่ายไปออกอากาศไป ได้กระแสตอบรับที่ดีจากแฟนๆ

บูรพาขับรถพาธิชาและตะวันฉายมาหลบพัก รอออกเรือตามเวลานัดที่บ้านร้าง ไม่ไกลจากสะพานปลามากนัก ภายหลังจากขังตะวันฉายไว้ด้วยกุญแจมือเช่นเดิม เขากลับลงมาที่รถเสืออีกครั้ง เพื่อค้นหาข้าวของเครื่องใช้ เจอผ้าห่มกับเสื้อผ้าที่พอใช้แทนเครื่องนอนกันหนาวได้ รวมทั้งพวกเสบียงอาหารแห้งก็หอบไปด้วย ขณะจะกลับเข้าบ้าน สายตาของบูรพาไปสะดุดเข้ากับกระเป๋าทหารใบใหญ่ใบหนึ่ง ซึ่งวางปนอยู่กับกองหนังสือปืน และหนังสืออาชญากรรมที่เสือชอบอ่าน บูรพาลากมารูดซิปเปิดดู แล้วพบว่าภายในเป็นอาวุธปืนของเสือมากมายหลายกระบอก อดีตนายใหญ่แก๊งมังกรแดงหยิบปืนกระบอกหนึ่งมาลองกระชากลูกเลื่อน แล้วส่องตรวจดูลำกล้อง อดยิ้มทึ่งในรสนิยมของเสือไม่ได้

เวลานั้น สารวัตรเมธากำลังฟังรายงานจากตะวันฉายด้วยท่าทีสนอกสนใจ สลับกับอ่านรายงานในมือ ที่ตะวันฉายจัดทำมาเช่นกัน “คำพูดของชัชชัยตรงกับแฟ้มข้อมูลที่เรามีอยู่ช่วงก่อนหน้าที่เสี่ยเจริญจะมาแตกคอกับแก๊งไอ้หัวจักร ทางเราแทบไม่เคยจับกุมหรือขัดขวางการค้ายาของมันได้สำเร็จเลยสักครั้งเดียว จะมีอย่างมากก็แค่คดีเล็กๆ น้อยๆ ที่ดูเหมือน ว่ามันจะจงใจบริจาคแพะให้เรามากกว่าจะโดนจับจริงๆ” เมธาครุ่นคิด มองตะวันฉายอย่างหนักใจ “นี่คุณจะให้ผมเชื่อจริงๆ หรือว่า ท่านรองบารมี รองหัวหน้าพรรคเทอดธรรมที่ประชาชนกำลังเทคะแนนให้เป็นเอเย่นต์ค้ายารายใหญ่ที่สุดในประเทศ” “ครับ” “คุณบอกเรื่องนี้กับใครไปแล้วบ้าง”

ภายในห้องรับแขกเซฟเฮ้าส์ตอนนี้ บุญส่งกำลังคุยกับลูกทาง Facetime เห็นลูกกำลังจะขึ้นเวทีแล้ว แต่ตัวเองยังไปไหนไม่ได้ จ่าหน้าเศร้า ชัชชัยอ่านเอกสารของทางการไม่รู้เรื่องก็ออกอาการเซ็ง “โฮ่ย เบื่อ เอกสารบ้าบอคอแตกอะไรวะ” พลางหันมาหายักษ์ “เฮ้ยไอ้บึก พรุ่งนี้เช่าดีวีดีมันๆ มาให้หน่อยเดะ” “เคเบิ้ลก็มีทำไมไม่ดูเข้าไปล่ะ” “อยากได้หนังโป๊อ่ะ เคเบิ้ลบ้านมึงมีฉายเหรอ” ชัชชัยกวน “ทำไมไม่เอาตัวเป็นๆ มาเลยละคุณ จะได้บำรุงบำเรอกันให้ถึงพริกถึงขิงไปเลย” บุญส่งประชด “พูดได้น่ะ กล้าๆ ทำด้วยนะน้า ขอขาวๆ หุ่นสเลนเดอร์ เหมือนนางแบบเลยนะ หามาได้ล่ะจะไม่ลืมพระคุณเลยให้ตาย”

ตะวันฉายนั่งมองรูปถ่ายของตนกับบูรพา พลางใช้ความคิด ก่อนจะปิดไฟเตรียมเข้านอน แต่แล้วโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น ตะวันฉายรับสาย เป็นเสียงชัชชัยดังลอดออกมาว่า “ฮัลโหล ผู้หมวดตะวันฉายรึเปล่า” ตะวันฉายฉงน “ใช่ นั่นใคร” “ขอโทษที่รบกวน ผมโทร.หาคุณที่กองปราบ เขาบอกให้โทร.มาเบอร์นี้คิดว่าเรามีเรื่องต้องเจรจากันนิดหน่อยนะ” ตะวันฉายถามย้ำ “ผมถามว่านั่นใคร” ชัชชัยโทร.จากตู้โทรศัพท์สาธารณะ ท่าทางอ่อนล้าเพราะพิษบาดแผล “ชัชชัย” ตะวันฉายเงียบงันไป คาดไม่ถึง “อย่าทำเงียบเหมือนโดนผีอำ อย่างนั้นสิผู้หมวด ผมบอกแล้วว่าต้องการเจรจาก็แค่นั้นเอง คืนนี้ออกมาเจอกันหน่อยดีมั้ย”

เพิ่งจะเล่นละครเป็นเรื่องที่ 2 นางเอกสาวแป้งโกะ-จินตนัดดา ลัมะกานนท์ ก็ต้องเจอโจทย์ยากกับการประเดิมละครบู๊ดราม่าใน “ตะวันตัดบูรพา” ทำเอาเจ้าตัวกังวล แต่พอละครออนแอร์ ปรากฏว่าได้กำลังใจจากแฟนๆ เพียบ!! สาวแป้งโกะเลยเป็นปลื้มสุดๆ

นิยายละครโทรทัศน์ “ตะวันตัดบูรพา” ฉบับที่ตรงกับที่ออกอากาศทางช่องวัน มากที่สุดในสามโลก วิทยุภายในห้องพักของดาบเสือ เปิดเพลงรักซึ้งกล่อมห้องอยู่ เมื่อมองเข้าไปในห้องน้ำ เห็นกะละมังซักผ้า มีผ้าแช่อยู่ฟองท่วม โจนุ่งผ้าถุงนั่งซักผ้าอยู่ในนั้น และส่งเสียงฮัมตามเพลงจากวิทยุอย่างเพลิดเพลิน จนกระทั่งหูได้ยินเสียงเคาะประตูดังขึ้น “อะไรวะยังไม่หกโมงเลย กลับห้องแล้วเหรอ สงสัยโดดเวรอีกแหงๆ” โจเช็ดมือป้ายกับผ้าถุง แล้วลุกเดินมาหยุดที่หน้าประตู “ดาบเสือเหรอ” เสียงตะวันฉายดังเข้ามา “เปล่าฉันเอง ตะวันฉาย” “หมวด” โจเบิกตาโพลงรีบเปิดประตูด้วยความดีใจ พอเห็นตะวันฉายก็กระโดดกอดแขนกอดคอนัวเนีย จนฟองแฟ้บเปื้อนตะวันฉาย “ว่าไง สบายดีเหรอเรา”

นิยายละครโทรทัศน์ “ตะวันตัดบูรพา” ฉบับที่ตรงกับที่ออกอากาศทางช่องวัน มากที่สุดในสามโลก ในวันต่อมา บูรพานั่งห่อของขวัญให้พ่อด้วยตัวเอง เขาอดไม่ได้ที่จะคิดถึงช่วงงานวันเกิดพ่อหลายปีก่อน ครั้งนั้นครอบครัวยังอยู่กันพร้อมหน้า จ่าเวชวิจารณ์ห่อของขวัญของบูรพา พร้อมกับหัวเราะขำ บูรพายิ้ม เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ จนมีเสียงเคาะประตูดังขึ้น บูรพาลุกไปเปิดประตู ให้เคี้ยงเข้ามาในห้อง “รบกวนอะไรเอ็งรึเปล่า” เคี้ยงเหลือบไปเห็นกล่องของขวัญบนเตียง “จะถึงวันเกิดพ่อของผมแล้วครับลุง ก็เลยว่าจะไปเยี่ยมที่บ้านซักหน่อย ลุงมีธุระอะไรรึเปล่าครับ” เคี้ยงส่ายหน้า “แค่จะมาชวนเอ็งคุยเล่นน่ะ” “ก็ดีครับ ผมว่ามีอะไรจะปรึกษากับลุงอยู่เหมือนกัน”