หมิงเย่ร้องไห้หนักมาก พลางนึกถึงคำพูดของยิ่วเชียน “ขอโทษครับ กองทุนรัสเซียครั้งนี้ ผมขอถอนตัว” หมิงเย่ได้แต่ร้องไห้คร่ำครวญกับตัวเอง “ถ้าหาก...ถ้าตอนนั้น ฉันตัดสินใจเหมือนเธอ ขอบคุณค่ะผู้จัดการ ความจริง ฉันมีลูกสาวหนึ่งคน ดังนั้น ฉันไม่สามารถเป็นตัวแทนบริษัทไปนิวยอร์กได้ ถ้าหาก ถ้าหากฉันทำแบบนั้น ก็คงไม่มีฉันในวันนี้ แต่ในเมื่อ วันนั้นฉันทำเช่นนี้ ก็ต้องยอมรับว่า 20 ปีที่ผ่านมา เป็นการตัดสินใจที่ผิดพลาด ไม่ถูกๆ ความสำเร็จ เป็นตัวเลือกแรกของฉันเสมอ ฉันไม่ได้เลือกผิด” หมิงเย่พยายามหาข้ออ้างให้กับตัวเอง ตอนเช้าเหม่ยเหวินพาจื้อหลิงมาที่ห้องอันซี เคาะประตูเรียกหมิงเย่