นวนิยายญี่ปุ่น

จบ ผลงานอมตะของโยชิกาวะ เออิจิ เรื่องมิยาโมโตะ มุซาชิ ซามูไรผู้ได้ชื่อว่าไม่เคยแพ้ใคร และเป็นนักดาบคนแรกที่สู้ด้วยดาบสองมือ ผู้ก่อตั้งสำนักดาบนิเท็นอิจิริวและเป็นผู้เขียนคัมภีร์ห้าห่วงที่มีชื่อเสียง

 

ศพคุณนายอากิโกะในชุดกิโมโนลอยอยู่บนผิวน้ำหมุนช้า ๆ ไปตามกระแสน้ำในวังวน

 

ระยะนี้ ช่วงเที่ยงผมจะไปที่ออนเซ็น อาศัยความเงียบสงบของบ้านพักแรมที่นั่นเขียนหนังสือ ทั้ง ๆ ที่ความจริงแล้วเรือนฝรั่งของคฤหาสน์อุตางาวะก็เงียบดีหรือบางทีอาจเงียบกว่าเสียด้วยซ้ำ

 

ดอกเตอร์ ผมว่าคดีฆาตกรรมพวกนี้บางรายฆาตกรอาจเป็นคนละคนกันนะ คือฆาตกรในคดีที่เกี่ยวกับตระกูล อุตางาวะ ไม่ใช่คนเดียวกันกับฆาตกรที่ฆ่าคุณชิงุซะ นายวานิและนายอุสึมิ

 

พินัยกรรมที่พบเป็นเพียงเอกสารที่มีลายเซ็นของนายอุตางาวะ ทามอนกำกับอยู่เท่านั้นไม่ได้มีลักษณะเป็นทางการ ลงวันที่ 24 กรกฎาคม ปีโชวะ 22 (พ.ศ.2490) หมายความว่านายทามอนเพิ่งเขียนขึ้นก่อนถูกฆาตกรรมเพียงสองวัน

 

“คุณมีหน้าที่ไปรับปลาอายุจากคนส่งของหรือครับ”“วันนั้น พอดีลูกจ้างบ้านนี้มีดิฉันคนเดียวที่ตื่นอยู่”“ตอนนั้นในห้องครัวไม่มีใครอยู่เลยใช่ไหม”“มีค่ะ มีอยู่คนหนึ่ง

 

ร่างไร้วิญญาณของคุณคาโยโกะถูกเคลื่อนย้ายออกไป พวกเรากับสองสามีภรรยาจากร้านสึโบเฮกับยาเอะสาวใช้ถูกกักตัวอยู่ในห้องใหญ่ ส่วนห้องอาหารและห้องครัวถูกปิดสนิทไม่ให้ใครเข้าไป

 

“ผู้หญิงอย่างอายากะเมื่อเทียบกับคุณคาโยโกะที่ทั้งสวยทั้งสงบเสงี่ยมและลึกซึ้งแล้ว ก็เหมือนตัวอะไรสักอย่างที่เอาขนนกยูงมาเสียบ ๆ ให้ดูงามไปอย่างนั้น

 

ขณะที่ทุกคนยังไม่เข้าไปนั่งประจำที่ในห้องรับประทานอาหาร และพวกนักดื่มกำลังจิบวิสกี้กันอยู่ในห้องใหญ่ หมอเอบิสึกะก็นำชายร่างสูงชะลูดวัยราว 30 ปี แก้มตอบขาวซีดเหมือนคนขาดอาหาร โกนหัวเกลี้ยงเหมือนพระเข้ามาในห้อง

 

เหตุการณ์ปกติตลอดหนึ่งสัปดาห์ที่ผ่านมา เช้าวันที่ 26 กรกฎาคมผมตื่นขึ้นเมื่อได้ยินเสียงคุณคาโยโกะมาหาภรรยาผมที่ห้อง