ฆาตกรรมไม่ต่อเนื่อง

“ทุกท่านที่มาชุมนุมกันอยู่ ณ ที่นี้ ล้วนเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านจิตวิทยาและมานุษยวิทยาระดับสูงสุดของญี่ปุ่น แต่ไม่มีใครสักคนสังเกตเห็นร่องรอยทางจิตวิทยาของคดีนี้

 

“คราวนี้เรามาดูฆาตกรรมรายที่สองซึ่งก็คือคดีคุณทามาโอะ เรื่องนี้ง่ายมาก วันนั้นคุณทามาโอะผู้ได้ชื่อว่านักดื่มคอทองแดงเมามากเป็นพิเศษ หลังจากอาเจียนเสียจนหมดแรงแล้วก็หลับสนิทเป็นตาย สภาพของเธอชวนเชิญอยู่แล้ว

 

“ฆาตกรรมรายแรกเริ่มขึ้นในวันที่คุณปิก้ามาถึงคฤหาสน์ ทุกคนต้องไม่ลืมว่าผู้มาใหม่คนเดียวที่อยู่ในฐานะได้เปรียบต่อรูปคดีที่สุดก็คือคุณปิก้าผู้นี้เอง ทำไมน่ะหรือครับ

 

ดอกเตอร์โคเซกับทีมตำรวจไม่ปรากฏตัวช่วงอาหารกลางวัน จนกระทั่งรับประทานกันเสร็จแล้วนักสืบหญิงเหล็กอาตาพินจึงเดินเข้ามาในห้องกินข้าวสั่งห้ามไม่ให้ทุกคนออกไปจากห้อง

 

นักสืบคิดลึกเฝ้าอยู่หน้าห้องผมที่อยู่ติดบันไดชั้นบนของเรือนฝรั่ง ส่วนนักสืบจมูดมดยืนยามอย่างอดทนอยู่หน้าห้องคาซูมะกับคุณนายอายากะที่อยู่สุดอีกด้านหนึ่งของระเบียงทางเดิน

 

9 สิงหาคมวันแห่งชะตากรรมจะย่างกรายเข้ามาเมื่อนาฬิกาตีบอกเวลาสองยาม นักสืบอาตาพินตำรวจหญิงสมองใสนั่งเบิ่งตาวาวเป็นประกายยึดเอาห้องกินข้าวเป็นที่ตั้งมั่นด้วยความอดทน

 

เจ้าของบ้านพักแรมไม่รู้ตื้นลึกหนาบางของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น การมีตำรวจนักสืบมาสอบปากคำและตรวจดูสถานที่ถึงสองครั้งสองครา จึงทำให้เขามองผมอย่างหวาด ๆ

 

เมื่อได้ยินทนายคามิยามะตัดข้อสันนิษฐานที่ว่าคุณคาโยโกะตกเป็นเหยื่อฆาตกรรมแทนตนออกไปอย่างสิ้นเชิง นายปิก้าก็ทำหน้าบอกบุญไม่รับ แสดงทีท่าว่าไม่อยากฟังต่อไปให้เสียหูและไม่อยากโต้เถียงให้เมื่อยปาก

 

เย็นวันนั้น คนงานในคฤหาสน์เดินไปมาขวักไขว่เตรียมการเพื่อส่งศพคุณนายอากิโกะไปเชิงตะกอน พวกเราคณะพรรคที่เหลืออยู่เกาะกลุ่มกันเดินไปวัดโซรินจิ

 

“เข้าใจละ หมอเอบิสึกะขึ้นรถเที่ยวที่ออกจากหมู่บ้าน 12.40 น. ถึงเมือง N 14.30 น.” สารวัตรเหยี่ยวซักได้ความจนเป็นที่พอใจแล้วจึงย่นย่อการสอบปากคำนายแพทย์ขวางโลกเอาไว้เพียงเท่านั้นแล้วหันมาทางคาซุมะ