หมิงเย่มองหาอันซี จื้อหลิงรีบอาสา ไปตามให้ “เอ่อ อันซีอยู่ข้างบนฉันไปตามให้ค่ะ” เหม่ยเหวินหัวเราะเจื่อนๆ “ฮิๆ ที่แท้รู้จักกัน งั้นก็ยิ่งดีเลย” เหม่ยเหวินพูดจาเป็นกันเอง แต่หมิงเย่วางตัวนิ่งๆ ไม่สุงสิงด้วย เหม่ยเหวินหน้าเจื่อนไป “ดูคุณไม่ค่อยเหมือนวันนั้นเลย คุณจะนั่งก่อนมั้ยคะ” “ไม่ต้องหรอก” อันซีเดินลงมาจากบันได ถามเสียงใส “ใครมาหาฉัน” หมิงเย่มองหน้าอันซีละเหี่ยใจ อันซีหันไปมองยิ่วเชียนที่เดินลงมาพร้อมกัน “หัวหน้า” “ออกไปกับฉันหน่อย ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ” อันซีและเพื่อนๆ งง มีเพียงยิ่วเชียนซึ่งรู้ว่าหมิงเย่จะพูดอะไร จึงท้วงไว้