คอลัมน์ Buzzer Beat โดย MVP
ค่ำคืนวันจันทร์ (10 ธ.ค.) ตามเวลาท้องถิ่น สหรัฐอเมริกา ที่มหานคร ลอส แองเจลิส กลายเป็นไฮไลท์สำคัญของแฟนๆ บาสเก็ตบอล เอ็นบีเอ (NBA) เลอบรอน เจมส์ ฟอร์เวิร์ดแม่ทัพ แอลเอ เลเกอร์ส และผองเพื่อน ต้อนรับ ดีเวย์น เหว็ด จอมเก๋า ไมอามี ฮีต ที่กำลังจะรีไทร์ หลังจบฤดูกาล 2018-19 ซึ่งเป็นการวัดฝีมือกันครั้งสุดท้าย บนสังเวียนระดับอาชีพ
นับตั้งแต่ชื่อของ เลอบรอน กับ เหว็ด ถูกประกาศวันดราฟต์ เมื่อปี 2003 เกิดเรื่องราวต่างๆ มากมายตลอด 16 ซีซัน ทั้งการขับเคี่ยวกันเอง , ร่วมทีมและแยกทาง 2 ครั้ง , ฉลองแชมป์ NBA 2 สมัย , ติดทีม สหรัฐอเมริกา ชุดน่าอับอาย คล้องเหรียญทองแดง โอลิมปิก 2004 แล้วกอบกู้ศักดิ์ศรีคว้าเหรียญทอง “ปักกิ่ง เกมส์” เมื่อปี 2008
ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ น่าจะถึงจุดแตกหักตั้งแต่ปี 2014 ซึ่ง เลอบรอน ตัดสินใจอำลา ฮีต กลับสู่ คลีฟแลนด์ คาวาเลียร์ส ขณะที่ เหว็ด ที่ไม่เคยล่วงรู้มาก่อนเลยว่า เพื่อนรักกำลังคิดอะไร ยอมทิ้งอ็อปชันปีสุดท้าย ด้วยความเชื่ออันแรงกล้าว่า “คิงเจมส์” จะเซ็นสัญญามูลค่ามหาศาล อยู่ล่าแชมป์ด้วยกันต่อไป
ย้อนกลับไปปี 2010 เหว็ด สวมบทกาวใจ ชักจูง เลอบรอน กับ คริส บอช ย้ายสู่ถิ่น อเมริกัน แอร์ไลน์ส อารีนา แบบฟรีเอเยนต์ รวมพลัง “บิ๊กทรี” และยอมลดค่าเหนื่อยตัวเอง เพื่อรั้ง 2 ซูเปอร์สตาร์ รวมถึงเซ็นสัญญาขุมกำลังสำรองชั้นดี
ต่อมาปี 2011 เหว็ด ระเบิดฟอร์มรอบชิงชนะเลิศ NBA ซัดเฉลี่ย 26.5 แต้ม 7 รีบาวน์ด 5.2 แอสซิสต์ 1.5 สตีล และ 1.5 บล็อก ทว่าผลงาน เลอบรอน น่าผิดหวัง ทำคะแนนมากสุดอันดับ 3 ของทีม นับเฉพาะรอบชิง รวมเกม 4 ซึ่งทำได้เพียง 8 แต้ม เป็นเหตุให้ ฮีต ชวดแชมป์ แพ้ ดัลลัส มาเวอริกส์ 2-4 เกม
อย่างไรก็ตาม เหว็ด แสดงท่าทีอ่อนโยนต่อ เลอบรอน แทนอารมณ์หงุดหงิด หรือไม่พอใจ และผลักดันให้ก้าวขึ้นมาสวมบทบาทผู้นำแฟรนไชส์ และบัญชาการทีม ซึ่งควรจะเป็นหน้าที่ของ เหว็ด ด้วยศักดิ์ศรีของคนที่มีแหวนแชมป์มาก่อน เมื่อปี 2006
นับจากนั้น เลอบรอน กลายเป็นผู้เล่นที่แกร่งขึ้น กวาดรางวัลผู้เล่นทรงคุณค่า (MVP) และพา ฮีต หยิบโทรฟี “แลร์รี โอ'ไบรอัน” 2 สมัยรวด จากการเข้ารอบชิงชนะเลิศ 4 ปีติดต่อกัน ขณะที่ เหว็ด กลับอยู่ในช่วงขาลง และเริ่มถูกอาการบาดเจ็บเข่ารบกวน
นอกเหนือจะมอบบทบาทกัปตัน เหว็ด ยังเป็นคนที่คอยปกป้อง เลอบรอน สมัยหอบข้าวของกลับ คาวาเลียร์ส วิงวอนแฟนๆ ฮีต ที่มีอาการหัวร้อนตามชื่อ อย่าส่งเสียงโห่เพื่อนรัก หากต้องโคจรมาพบกันตามวิถีของกีฬาอาชีพ ก่อนทั้งคู่จะกลับมาร่วมงานช่วงสั้นๆ ที่คลีฟแลนด์ ฤดูกาล 2017-18
จบเกม ที่สนาม สเตเปิล เซ็นเตอร์ ซึ่ง เลเกอร์ส เอาชนะแบบหวุดหวิด 108-105 กลับกลายเป็นบรรยากาศแห่งมิตรภาพ เลอบรอน กับ เหว็ด สวมกอดกัน พร้อมแลกเสื้อตามธรรมเนียมของวงการลูกหนัง เนื่องจากทั้ง 2 ทีมแตกต่างกันทั้งดิวิชัน และคอนเฟอเรนซ์ คงไม่มีโอกาสโคจรมาพบกันบ่อยนัก
ปัจจุบันเราอาจไม่ค่อยได้เห็นมิตรภาพบนสังเวียน NBA สักเท่าไหร่ บางคู่เล่นร่วมกันอยู่ดีๆ พอคนใดคนหนึ่งขอเป็นศิลปินเดี่ยว ก็ทำตัวเหมือนไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ดังนั้น เลอบรอน กับ เหว็ด จึงเป็นตัวอย่างหนึ่งของคู่ซี้ระดับซุป'ตาร์ ที่อาจไม่มีคู่ไหนสนิทสนมกันขนาดนี้