คอลัมน์ “The Golf Touch” โดย “วันปีย์ สัจจมาร์ค”
การแข่งขันกอล์ฟ ยูเอส โอเพ่น 2013 ซึ่งผู้ชนะก็คือ จัสติน โรส ถือว่าเป็นการสิ้นสุดการรอคอยของนักกอล์ฟชาวอังกฤษที่ไม่สามารถคว้าแชมป์รายการเมเจอร์ได้เลยนับตั้งแต่เซอร์ นิค ฟัลโด้ ชนะรายการเดอะ มาสเตอร์ส ตั้งแต่ปี 1996 และยังถือเป็นเมเจอร์รายการแรกของเจ้าตัวอีกด้วย
ไฮไลท์ที่น่าสนใจอยู่ที่หลุมสุดท้ายของโรส ที่เล่นอยู่ในกลุ่มก่อนหน้าผู้นำคือ ฟิล มิคเคลสัน อยู่ 3 กลุ่ม ซึ่งสถานการณ์ก็คือเขาต้องการแค่พาร์เพื่อแซง เจสัน เดย์ จบเป็นผู้นำในคลับเฮ้าส์ที่ +1 เมื่อเขาไดร์ฟออกไปอยู่กลางแฟร์เวย์ในหลุมพาร์ 4 ระยะ 513 หลาหลุมสุดท้ายเหมือนไร้ซึ่งแรงกดดัน จากนั้นใช้เหล็ก 5 ตีไปตกบนกรีนและวิ่งเลยหลุมไปอยู่บริเวณขอบรัฟ และจากจุดที่ลูกอยู่ห่างจากหลุมประมาณคันธงกว่าๆ เขาเล่นรันเข้ามาด้วยหัวไม้ 3 ลูกวิ่งตามไลน์ไปหยุดอยู่ปากหลุมเกือบลงเป็นเบอร์ดี้เสียด้วยซ้ำ ดูแล้วทุกๆ ช็อตที่เล่นในหลุมสุดท้ายนั้นเขาต่อสู้กับแรงกดดันได้อย่างแนบเนียนมาก ขณะที่ ฟิล นั้นเดินขึ้นหลุมสุดท้ายด้วยการตามอยู่ 1 สโตรค และเขาต้องการเบอร์ดี้ในหลุมนี้ เสียดายที่ช็อตแรกทีออฟเข้าไปอยู่ในรัฟด้านซ้าย และทำได้ดีสุดแค่เพียงตีบังคับเฟดจากรัฟระยะ 200 กว่าหลาไปอยู่หน้ากรีนเท่านั้น ช็อตต่อไปต้องชิพอินสถานเดียวเพื่อที่ให้โอกาสตัวเองออกไปเพลย์ออฟ หรือถ้าจะมองอีกแง่หนึ่ง จริงๆ ก็แค่เล่นอย่างปลอดภัย ชิพไปใกล้ๆ เพื่อเซฟพาร์และจบเป็นที่สองเดี่ยว แต่ด้วยหัวใจนักสู้ที่ถือว่าเป็นจุดเด่นของฟิลมาอย่างยาวนานสั่งให้เขาเดินหน้าต่อ โดยการให้แคดดี้จับธงให้เพื่อที่เขาพยายามจะทำการชิพอินให้ได้ในระยะ 40 หลา ปรากฎว่าลูกวิ่งผ่านหลุมไปไกลเกือบเท่าตำแหน่งลูกของโรส และฟิลก็ทำอีก 2 พัตต์ออกโบกี้ ทำให้จบเป็นที่สองร่วมกับ เจสัน เดย์ แบ่งเงินรางวัลกันไป
ความแตกต่างของสถานการณ์บนความเหมือนของความรู้สึกของทั้งโรสและฟิลก็คือจิตใจที่แข็งแกร่ง อีกคนต้องสู้กับแรงกดดันมหาศาลที่อยู่ภายในตัว สิ่งต่างๆ ที่ลอยมาไม่ว่าจะเป็น แชมป์เมเจอร์แรกในชีวิต... คว้าแชมป์เพื่อพ่อที่เสียไปในวันพ่อ... ขอแค่พาร์เท่านั้น! กับอีกคนที่ต้องต่อสู้กับความผิดพลาดที่ต้องทำให้ตนเองตกอยู่ในสถานการณ์ที่ต้องได้เบอร์ดี้เพื่อตีเสมอในหลุมสุดท้าย และเขาก็แสดงให้เห็นถึงคำว่า "หากคิดจะทำอะไรแล้วต้องทำให้มันสุดๆ" คิดอยากจะได้.. ก็ต้องกล้าที่จะเสีย
การแข่งขันกอล์ฟ ยูเอส โอเพ่น 2013 ซึ่งผู้ชนะก็คือ จัสติน โรส ถือว่าเป็นการสิ้นสุดการรอคอยของนักกอล์ฟชาวอังกฤษที่ไม่สามารถคว้าแชมป์รายการเมเจอร์ได้เลยนับตั้งแต่เซอร์ นิค ฟัลโด้ ชนะรายการเดอะ มาสเตอร์ส ตั้งแต่ปี 1996 และยังถือเป็นเมเจอร์รายการแรกของเจ้าตัวอีกด้วย
ไฮไลท์ที่น่าสนใจอยู่ที่หลุมสุดท้ายของโรส ที่เล่นอยู่ในกลุ่มก่อนหน้าผู้นำคือ ฟิล มิคเคลสัน อยู่ 3 กลุ่ม ซึ่งสถานการณ์ก็คือเขาต้องการแค่พาร์เพื่อแซง เจสัน เดย์ จบเป็นผู้นำในคลับเฮ้าส์ที่ +1 เมื่อเขาไดร์ฟออกไปอยู่กลางแฟร์เวย์ในหลุมพาร์ 4 ระยะ 513 หลาหลุมสุดท้ายเหมือนไร้ซึ่งแรงกดดัน จากนั้นใช้เหล็ก 5 ตีไปตกบนกรีนและวิ่งเลยหลุมไปอยู่บริเวณขอบรัฟ และจากจุดที่ลูกอยู่ห่างจากหลุมประมาณคันธงกว่าๆ เขาเล่นรันเข้ามาด้วยหัวไม้ 3 ลูกวิ่งตามไลน์ไปหยุดอยู่ปากหลุมเกือบลงเป็นเบอร์ดี้เสียด้วยซ้ำ ดูแล้วทุกๆ ช็อตที่เล่นในหลุมสุดท้ายนั้นเขาต่อสู้กับแรงกดดันได้อย่างแนบเนียนมาก ขณะที่ ฟิล นั้นเดินขึ้นหลุมสุดท้ายด้วยการตามอยู่ 1 สโตรค และเขาต้องการเบอร์ดี้ในหลุมนี้ เสียดายที่ช็อตแรกทีออฟเข้าไปอยู่ในรัฟด้านซ้าย และทำได้ดีสุดแค่เพียงตีบังคับเฟดจากรัฟระยะ 200 กว่าหลาไปอยู่หน้ากรีนเท่านั้น ช็อตต่อไปต้องชิพอินสถานเดียวเพื่อที่ให้โอกาสตัวเองออกไปเพลย์ออฟ หรือถ้าจะมองอีกแง่หนึ่ง จริงๆ ก็แค่เล่นอย่างปลอดภัย ชิพไปใกล้ๆ เพื่อเซฟพาร์และจบเป็นที่สองเดี่ยว แต่ด้วยหัวใจนักสู้ที่ถือว่าเป็นจุดเด่นของฟิลมาอย่างยาวนานสั่งให้เขาเดินหน้าต่อ โดยการให้แคดดี้จับธงให้เพื่อที่เขาพยายามจะทำการชิพอินให้ได้ในระยะ 40 หลา ปรากฎว่าลูกวิ่งผ่านหลุมไปไกลเกือบเท่าตำแหน่งลูกของโรส และฟิลก็ทำอีก 2 พัตต์ออกโบกี้ ทำให้จบเป็นที่สองร่วมกับ เจสัน เดย์ แบ่งเงินรางวัลกันไป
ความแตกต่างของสถานการณ์บนความเหมือนของความรู้สึกของทั้งโรสและฟิลก็คือจิตใจที่แข็งแกร่ง อีกคนต้องสู้กับแรงกดดันมหาศาลที่อยู่ภายในตัว สิ่งต่างๆ ที่ลอยมาไม่ว่าจะเป็น แชมป์เมเจอร์แรกในชีวิต... คว้าแชมป์เพื่อพ่อที่เสียไปในวันพ่อ... ขอแค่พาร์เท่านั้น! กับอีกคนที่ต้องต่อสู้กับความผิดพลาดที่ต้องทำให้ตนเองตกอยู่ในสถานการณ์ที่ต้องได้เบอร์ดี้เพื่อตีเสมอในหลุมสุดท้าย และเขาก็แสดงให้เห็นถึงคำว่า "หากคิดจะทำอะไรแล้วต้องทำให้มันสุดๆ" คิดอยากจะได้.. ก็ต้องกล้าที่จะเสีย
