ม.มหิดล แจงปมรายงานการศึกษาโครงการ 5 พันล้าน เทศบาลนครนครศรีธรรมราช กระอักเลือด ที่แท้ “เป็นไปตามความต้องการของผู้ว่าจ้าง” จับตาจุดเปลี่ยนที่สะเทือนถึงประชาธิปัตย์
ทิ้งช่วงกันไปพอหายใจหายคอกับ มหากาพย์ชำแหละความไม่ชอบมาพากลกับโครงการจัดซื้อน้ำจากเอกชนแบบผูกขาดเป็นเวลา 30 ปี มูลค่า 5 พันล้าน ของเทศบาลนครนครศรีธรรมราช ท่ามกลางการจับตามองจากหลายฝ่าย รวมทั้งสายตาของผู้ใช้น้ำประปาของสำนักการประปาเทศบาลนครนครศรีธรรมราช ที่เป็นผู้ได้รับความเดือดร้อนตลอด 3 เดือนนับแต่ มีนาคม-พฤษภาคม 2559 เป็นประวัติศาสตร์ของความเดือดร้อนที่ไม่เคยพานพบมาก่อนของชาวนครศรีธรรมราช บนข้อกังขาที่จับได้ไล่ทันน้ำขาดแคลนจริง หรือเป็นเพียงแค่ละครผู้ร้ายจับตัวประกันเรียกค่าคุ้มครอง สุดแท้แต่มุมมองของแต่ละคน
ล่วงมาถึงตอนที่ 9 หลังจากมหากาพย์ประปาเทศบาลนครนครศรีธรรมราช หลายตอนที่ผ่านมา ได้ลากไส้ข้อพิรุธ ความบกพร่องในรายงานการศึกษาพัฒนาระบบน้ำประปาเทศบาลนครนครศรีธรรมราช ที่ดำเนินการโดยคณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล ที่ใช้เวลาศึกษาเพียง 45 วันงบประมาณว่าจ้าง 2 แสนบาท สำหรับโครงการระยะยาวถึง 30 ปี มูลค่า 5 พันล้าน เป็นเรื่องที่เหลือเชื่ออยู่พอสมควร ขณะที่สมาชิกสภาเทศบาลที่กังขาเรื่องนี้ติดตามตรวจสอบแบบเกาะติดถึงมหาวิทยาลัยมหิดล จนได้ความไม่ชอบมาพากล
ในที่สุดความกระจ่างปรากฏ หลังจากที่ ผศ.ดร.วรากร เจริญสุข รักษาการแทนคณบดีคณะวิศวกรรมศาสตร์ ได้ตอบหนังสือชี้แจงถึงข้อบกพร่องผิดพลาดของรายงานฉบับนี้รวม 5 ประเด็นหลัก โดยมีคำตอบที่เป็นสาระสำคัญ และเป็นข้อสังเกตในขั้นตอนการตรวจรับงานที่มีความบกพร่อง เช่น “การศึกษาโครงการได้ทำตามข้อกำหนดขอบเขตงาน หรือ TOR ตามขั้นตอนจนแล้วเสร็จและได้ผ่านการตรวจรับตามระเบียบขั้นตอนโดยที่ไม่ได้มีการทักท้วงผลการศึกษา”
สาระสำคัญของเอกสารฉบับนี้ยังระบุโดยสรุปว่า แต่ภายหลังได้มีหนังสือจากเทศบาลนครนครศรีธรรมราช ขอให้แก้ไขข้อมูลในรายงาน ซึ่งได้มีการแก้ไขไปแล้ว และในหนังสือฉบับเดียวกันยังมีการระบุถึงข้อมูลที่ได้รับ และการขอข้อมูลที่ไม่สามารถตรวจสอบได้ เช่น ระบบมาตรวัดปริมาณน้ำจากแหล่งน้ำดิบสำรอง 2 แหล่ง คือ วังก้อง และนาทราย ทำให้ไม่สามารถคำนวณการใช้น้ำได้
อย่างไรก็ตาม ในรายงานการศึกษาฉบับนี้การชี้แจงของคณะวิศวกรรมศาสตร์ ยังได้ยอมรับว่า “จะต้องเริ่มทำการศึกษาตั้งแต่การวิเคราะห์ทางด้านอุทกวิทยาทั้งระบบ ซึ่งกระบวนการเหล่านี้ต้องใช้เวลา และงบประมาณในการศึกษามากกว่านี้ แต่ด้วยงบประมาณที่มีอยู่อย่างจำกัด การวิเคราะห์จึงตั้งอยู่บนพื้นฐานของข้อมูลทุติยภูมิ (ซึ่งเป็นข้อมูลจริง) เป็นหลัก
สำหรับภาพรวมของการชี้แจงนั้นพอสรุปความได้ว่า ข้อมูลที่ปรากฏอยู่ในเอกสารล้วนแต่เป็นข้อมูลที่ได้รับจากต้นทางคือ เทศบาลนครนครศรีธรรมราช ซึ่งสอดคล้องต่อระยะเวลาที่ทำการศึกษา คือ 45 วัน ด้วยงบ 2 แสนบาท โดยที่คณะผู้ศึกษาไม่ได้ลงพื้นที่เก็บข้อมูล เป็นการวิเคราะห์ไปตามฐานข้อมูลที่ได้รับ จึงเกิดความผิดพลาด และเบี่ยงเบนของข้อมูลขึ้น ซึ่งเป็นข้อบกพร่องที่สำคัญของเอกสารชิ้นนี้
การตอบกลับมาของมหาวิทยาลัยมหิดล จึงอาจกลายเป็นเอกสารชิ้นสำคัญที่องค์กรอิสระในการตรวจสอบอาจสามารถใช้เป็นหลักฐานในการตรวจสอบกระบวนการขั้นตอนของการจัดทำโครงการแม้ว่า โครงการซื้อน้ำจากเอกชน 5 พันล้าน เป็นเวลา 30 ปี จะตกไปแล้วก็ตาม เนื่องจากฝ่ายบริหาร และสมาชิกที่สนับสนุนไม่ยอมเข้าร่วมประชุมสภา หลังจากประชาชนจำนวนมากแสดงความไม่พอใจเมื่อปลายเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา
ความพยายามในการลงทุนของฝ่ายบริหารเทศบาลนครนครศรีธรรมราช ที่ใช้งบประมาณไปแล้วร่วมร้อยล้านตลอด 5 ปีที่ผ่านมา จึงเป็นเครื่องยืนยันถึงประสิทธิภาพในการใช้จ่ายเงินที่สูงมาก แต่กลับไม่มีผลสัมฤทธิ์ที่ประชาชนได้รับ เช่น เมื่อ 2 ปีก่อน การลงทุนเช่าใช้แหล่งน้ำดิบของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นรายหนึ่งในตำบลนาทราย อำเภอเมืองนครศรีธรรมราช เทศบาลนครนครศรีธรรมราช ใช้เงินกู้ยืมวงเงิน 32 ล้านบาท เช่าแหล่งน้ำ และวางท่อพร้อมระบบสูบส่ง ปรากฏว่า แหล่งน้ำแห่งนี้ใช้ได้เพียงไม่ถึง 5 ครั้ง ปัจจุบันไม่สามารถใช้การได้เนื่องจากการคัดค้านของชาวบ้านในพื้นที่ และสภาพแหล่งน้ำที่มีไม่เพียงพอ 32 ล้านบาทที่ลงทุนไปนั้นคำถามที่ตามมาคือ ใครเป็นผู้ได้ประโยชน์ แต่ที่แน่ๆ นั้นคงหาใช่ชาวเทศบาลนครนครศรีธรรมราชเป็นแน่แท้
กระแสของการตรวจสอบเทศบาลนครนครศรีธรรมราช ภายใต้การบริหารของเชาว์นวัศ เสนพงศ์ แม้จะถูกสร้างภาพจากพี่น้องตระกูลเสนพงศ์ ว่า พวกเขาคือ ประชาธิปัตย์ นี่กำลังกลายเป็นการตื่นรู้ของชาวเทศบาลนครนครศรีธรรมราช อย่างที่ไม่เคยปรากฏมาก่อน “ประชาธิปัตย์” กำลังถูกตั้งคำถาม สิ่งที่น่าจับตาต่อไป ประชาธิปัตย์จะกระเทือนแค่ไหน ว่างๆ รอการเลือกตั้ง อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ควรมาเดินเล่นที่นครศรีธรรมราช รับฟังชาวบ้านดีกว่าลมลิ้นใครบางคน เผื่อว่าจะมองเห็นทางเลือกของพรรคประชาธิปัตย์ ในสนามเลือกตั้งนครศรีธรรมราช จะรักษาพรรคประชาธิปัตย์ หรือจะรักษาครอบครัวประชาธิปัตย์เพื่อความสุขในครัวเรือนก็คงไม่มีใครว่าอะไรได้
