คำตอบ

ผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วโมงแล้วตั้งแต่คำว่า “โชคดี” ถูกส่งต่อไปในรูปแบบคำอวยพร แต่ละบรรทัดบนหน้ากระดาษถูกถมเติมด้วยเส้นตัวอักษรเรียงกันเป็นประโยคข้อความสื่อสิ่งที่แต่ละคนนึกคิดรู้สึก มากบ้าง น้อยบ้าง หรือแม้กระทั่งว่างเปล่าไร้เส้นขีดเขี่ย แต่เมื่อคำตอบนั้นเป็นการสังเคราะห์ข้อมูลความรู้ตั้งแต่ชั่วโมงแรกของการเรียนการสอนในรายวิชาเกี่ยวเนื่องกับเรื่องของวิทยาศาสตร์ ทรัพยากรธรรมชาติ และการอนุรักษ์ น้ำหมึกจากเครื่องเขียนที่ขีดเขี่ยเกี่ยวพันจึงเป็นดั่งกระจกสะท้อนเงา อย่างไรก็ตามการเฟ้นแยกคัดกรองวัดระดับความรู้ความสามารถด้วยระบบแข่งขันนับแต้มตัดเกรด การทำคะแนนเพื่อเกรดอันหอมหวานสวยงามบนใบผลการเรียนหรือเพื่อเพียงผ่านให้อยู่รอดต่อไปได้ล้วนขึ้นอยู่กับดุลพินิจส่วนตน

ระหว่างที่ทอดสายตารอบห้อง โต๊ะและเก้าอี้ที่จัดเตรียมไว้ ข้อสอบและกระดาษคำตอบที่ถูกแจกจ่าย เหล่าผู้เข้าสอบกำลังขะมักเขม้น บรรยากาศแห่งการต่อสู้แข่งขันที่เริ่มต้นขึ้น ทำให้เรื่องหนึ่งผุดโผล่เข้ามาในหัว แม้คำเอื้อนเอ่ยถึงสถานการณ์จะเป็นไปในแนวทางเดียวกันแต่ก็เป็นหนังคนละม้วน เรื่องคนละเรื่อง และผลลัพธ์ของการแข่งขันที่ไม่มีทางเทียบกันได้เลย เรื่องราวของการคัดเลือกตามธรรมชาติ Natural selection

การเปลี่ยนแปลงไปของสภาพแวดล้อม ความแปลงเปลี่ยนจากภัยธรรมชาติ ถิ่นที่อยู่อาศัย การแก่งแย่งแข่งขันซึ่งปัจจัยเพื่อการดำรงชีวิต การหลบหลีกเร้นจากผู้ล่า ความต้านทานต่อความอดอยากและเชื้อโรค ฯลฯ เป็นเหมือนข้อคำถามจากแบบทดสอบของการคัดเลือกตามธรรมชาติต่อสิ่งมีชีวิตชนิดต่างๆ บนโลกใบนี้ จากตัวของสิ่งมีชีวิตเอง พันธุกรรม ภูมิต้านทาน โอกาสอันประจวบเหมาะ และการปรับตัวเพื่อให้สามารถดำรงชีวิตอยู่ต่อได้เป็นดั่งคำตอบสู่การดำรงคงเผ่าพันธุ์อันเป็นจุดมุ่งหมายสูงสุด ซึ่งถ้าคำตอบที่ใช้ผิดไป การแก้ไขคำตอบ การตอบคำถามใหม่ หรือการลงทะเบียนใหม่สำหรับคำถามนี้คงเป็นไปไม่ได้

แต่เมื่อสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่งเข้าครอบงำโลก การคัดเลือกตามธรรมชาติเหมือนจะถูกเปลี่ยนเบี้ยวบิดเบือนไปจากเดิมด้วยผลกระทบของกิจกรรมเพื่อตอบสนองกิเลสและความสะดวกสบายฟุ้งเฟ้อเกินความจำเป็นในการดำรงชีวิตของสิ่งมีชีวิตอันมากล้นด้วยปัญญานั้น ความรุนแรง ความรวดเร็ว และกระทบในวงกว้างไม่เลือกหน้าทำให้การคัดเลือกตามธรรมชาติไม่อาจจะถูกเรียกได้ตามเดิมอีกแล้ว ในความคิดของผมคำตอบของคำถามนี้จึงถูกชี้นำเข้าไปสู่คำตอบเพียงหนึ่งเดียว

“The Sixth Mass Extinction”

เสียงนาฬิกาเตือนบอกถึงการสิ้นสุดของเวลา กระดาษคำถาม กระดาษคำตอบถูกนำมาส่ง เอกสารถูกเก็บเข้าซองสีน้ำตาล คำอำลาถูกรับและส่งต่อระหว่างผมและผู้เข้าสอบ จนกระทั่งผู้เข้าสอบคนสุดท้ายออกจากห้องไป แม้จะไม่มีทางเทียบได้กับการสอบคัดเลือกตามธรรมชาติ แต่ข้อคำถามคงพอจะช่วยกระตุ้นความตระหนักในปัญหาเรื่องทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมที่เราทุกคนกำลังเผชิญหน้าอยู่ ผมคิดและหวังเช่นนั้น

“กมฺมุนา วตฺตตี โลโก” เป็นประโยคตอบกลับของผมให้แก่คำถามต่อการคัดเลือกรูปแบบหนึ่งที่เพิ่งผ่านพ้นไปและคงจะเป็นคำตอบให้แก่ความเป็นจริงแห่งความอยู่รอดของมนุษยชาติบนดาวเคราะห์สีน้ำเงินดวงเล็กใบนี้

เกี่ยวกับผู้เขียน

จองื้อที

แต่เดิมเป็นเด็กต่างจังหวัดจากภาคตะวันออก มุ่งมั่นเข้ามาศึกษาต่อในระดับปริญญาตรีที่คณะวนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ด้วยความสนใจส่วนตัวและถูกชักชวน จึงเลือกเข้าศึกษาในภาควิชาชีววิทยาป่าไม้ สาขาวิทยาศาสตร์สัตว์ป่าและทุ่งหญ้า ซึ่งระหว่างนั้นก็ได้มีโอกาสช่วยเก็บข้อมูลงานวิจัยสัตว์ป่าในหลายพื้นที่ หลังจากสำเร็จการศึกษาได้รับคำแนะนำให้ไปศึกษาต่อยังสถาบันอื่น จึงได้เข้ามาศึกษาต่อ ณ ภาควิชาชีววิทยา คณะวิทยาศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ในระดับปริญญาโทต่อมาถึงในระดับปริญญาเอก และยังคงมีสถานภาพเป็นนิสิตอยู่ในปัจจุบันขณะ


"เราพยายามเรียนรู้สิ่งต่างๆมากมาย เพื่อที่สุดท้ายแล้วเราจะได้รู้ว่า แท้จริงแล้งเราไม่ได้รู้อะไรเลย"



พบกับบทความ "แบกเรื่องป่าใส่บ่ามาเล่า" ของ “จองื้อที” ได้ทุกวันที่ 1 และ 16 ของเดือน