xs
xsm
sm
md
lg

พึ่งพา

เผยแพร่:   โดย: ฉัตรพรรษ พงษ์เจริญ


ประตูหน้าบ้านพักถูกปิดลงด้วยเสียงดังกว่าปกติเล็กน้อยอย่าตั้งใจ

“พร้อมแล้วครับพี่ ไปกันเลยไหมครับ” ผมบอกกับรุ่นพี่ที่นัดหมายกันไว้ ก่อนที่จะขึ้นรถยนต์และขับไปยังจุดนัดหมายกับรุ่นพี่ที่ทำหน้าที่ผู้ช่วยเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเอาไว้เพื่อเปลี่ยนยานพาหนะ

“นี่ก็ว่าเร็วแล้วนะแต่ไม่ทัน นั่นยืนต้มกาแฟรอเราแล้ว” รุ่นพี่ที่เดินทางมาด้วยกันกับผมเอ่ยขึ้นเมื่อเดินทางมาถึงยังจุดนัดหมาย ไฟส่องสว่างของรถยนต์ถูกปิด แสงไฟจากเตาแก๊สหม้อสนามจึงค่อยๆ เปิดรายละเอียดให้เห็นไอน้ำจากหม้อต้มกาแฟที่กำลังพวยพุ่งออกมาอย่างดุเดือดและผู้ช่วยฯ ที่กำลังบรรจงรินกาแฟใส่แก้วใบน้อย

รถยนต์ขับเคลื่อนสี่ล้อวิ่งไปตามทางถนนดิน ผ่านความขรุขระ ผ่านหลุมบ่อมุ่งหน้าเข้าสู่พื้นที่ป่าด้านในของเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง จังหวัดอุทัยธานี เนื่องจากความใจง่ายตอบรับคำโดยไม่ต้องใช้เวลาใคร่ครวญเมื่อถูกชักชวนของผม เช้าตรู่วันนี้จึงได้มีส่วนร่วมในคณะวิจัยที่กำลังศึกษาข้อมูลทางชีววิทยาของเสือโคร่งในป่าห้วยขาแข้ง

แสงสีเหลืองอำพันจากหลอดไฟหน้ารถยนต์ส่องสาดไปตามทางกระทบเข้ากับไม้ล้มพาดขวางทาง “เพิ่งล้มเลยครับพี่ ใบนี่ยังเขียวสดอยู่เลย” ผมเอ่ย “นั่นก็กองขี้ใหม่ๆ กรุ่นๆ กองเบ้อเร่อ” รุ่นพี่เอ่ยพร้อมชี้ไปยังกองขี้บนพื้น จากจำนวน รูปทรงและขนาดไม่ต้องเอื้อนเอ่ยถามบอกกัน รู้กันดีว่านี่คือกองขี้ของคุณท่าน พี่ใหญ่แแห่งผืนป่า หรือที่เราทุกคนเรียกกันว่า “ช้าง” ขณะกำลังเคลื่อนย้ายสิ่งกีดขวางทาง ยังไม่ทันจะลงมีดไปยังท่อนไม้นั้นเป็นครั้งที่สอง เสียงร้องพร้อมเสียงกิ่งไม้หักก็ดังขึ้นให้ได้ยินแต่โชคยังดีเสียงดังไกลห่างออกจากทิศทางที่เรากำลังจะมุ่งหน้าไป

“พร้อมวิ่งเลยนะ” รุ่นพี่กล่าวทักชวนให้ขำเพราะผมหันหลังให้ทิศทางต้นกำเนิดเสียงเรียบร้อยแล้ว “มันทำท่าจะวิ่งตั้งแต่ได้ยินเสียงกรอบแกรบแล้วมั้งนั่น” รุ่นพี่อีกคนหนึ่งเอ่ยตามมา เสียงหัวเราะดังขึ้นก่อนจะเงียบลงเมื่อเราผ่านโพนดินและผืนป่าที่ราบคาบจากการละเล่นของเหล่าท่านพี่ใหญ่ “ดีแล้วที่ไม่ได้อยู่ใกล้กัน” ผมคิดในใจ

เสียงวิทยุสื่อสารดังขึ้นมาติดต่อส่งข้อความ คณะวิจัยอีกทีมหนึ่งมาถึงบริเวณเส้นทางที่วางกับดักเรียบร้อยแล้วและกำลังจะเข้าไปยังจุดวางกับดักต่อไป หัวหน้าทีมวิจัยมอบหมายให้พาหนะคันของเราเดินทางไปตรวจกับดักในอีกส่วนหนึึ่งก่อนแล้วจึงค่อยเดินทางไปพบกันที่จุดนัดพบ

แสงรำไรเผยสภาพพื้นที่รอบตัวปรากฏแก่สายตา รถยนต์เคลื่อนที่ไปเรื่อยๆ ผ่านต้นไม้เล็กใหญ่สลับกัน แถบเครื่องหมายสีส้มห้อยอยู่ประปรายสะดุดเข้ากับสายตาของผม เครื่องหมายที่เห็นเป็นเครื่องหมายแสดงตำแหน่งของกับดัก แต่มันคงจะไม่จำเป็นต่อการบอกตำแหน่งเลยถ้าเกิดว่ามีเสือโคร่งติดกับดักนั้นอยู่ รุ่นพี่ของผมบอกกล่าว

เมื่อเสือโคร่งติดกับดัก มันจะถูกยิงยาสลบจากระยะไกลก่อนเริ่มกระบวนการเก็บข้อมูลเพื่อความปลอดภัยต่อคณะทำงานและตัวเสือโคร่งเอง เสือโคร่งจะถูกตรวจสอบเพศ วัดขนาด ชั่งน้ำหนัก และติดปลอกคอสัญญาณเพื่อระบุตำแหน่งผ่านทางดาวเทียม ระหว่างการดำเนินการจะมีคนทำหน้าที่ตรวจสอบอุณหภูมิร่างกายและการอัตราหายใจเพื่อป้องกันเหตุที่ไม่มีใครอยากจะให้เกิดขึ้น เมื่อเสร็จแล้วเสือจะถูกฉีดยาเพื่อให้ฟื้นโดยที่คณะวิจัยจะสังเกตุการณ์อยู่ในระยะปลอดภัยจนกระทั่งเสื้อฟื้นสติและจากไป ข้อมูลที่ได้รับจะทำให้เราทราบถึงชีววิทยาบางประการของเสือ ถ้าเป็นเสือที่เคยจับได้ก่อนหน้าก็จะทำการเปรียบเทียบดูความเปลี่ยนแปลง ส่วนข้อมูลระบุตำแหน่งก็สามารถบอกถึงพื้นที่อาศัยหากินได้อีกทั้งพื้นที่ที่เสือใช้หรือมันเดินทางไปไหนกันบ้าง ซึ่งข้อมูลพวกนี้สามารถเผยให้เรารู้ว่าเสือตัวนั้นๆ ใช้ชีวิตอย่างไรในบ้านของพวกมัน นี่เป็นสิ่งที่ผมทราบและพอจะจดจำได้ แน่นอนว่าประโยชน์ที่ได้จากงานวิจัยมีมากกว่านี้อีกมหาศาล

ตั้งแต่เริ่มออกเดินทางจนถึงจุดนัดหมายกับอีกคณะหนึ่งจวบจนเสร็จสิ้นภาระกิจตรวจตรากับดักที่วางไว้ ตลอดระยะไม่มีภาพลายดำพาดบนพื้นสีเหลืองส้มผ่านเข้าตาเลยแม้แต่น้อย มีเพียงแต่เครื่องหมายสีสะท้องแสงแสดงตำแหน่งของกับดักที่ว่างเปล่า “นี่แกเป็นตัวซวยหรือเปล่า?” หัวหน้าคณะเอ่ยกับผม เรียกรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของคณะทั้งหมดอีกยกใหญ่ก่อนจะเอ่ยคำลาและคำสัญญาว่าจะมาพบกันใหม่อีกครั้ง

ท้องฟ้าสว่างแล้วภาพป่ารอบตัวสามารถมองเห็นได้ชัดเจน รุ่นพี่อีกสองคนและผมกำลังเดินทางกลับไปยังที่พักด้วยพาหนะคันเดิม ระหว่างที่เส้นทางผ่านสายตาในใจของผมคิดถึงความน่าเสียดายของการที่ไม่ได้พบเจอเสือโคร่ง แต่นั่นไม่ได้ทำให้ผมเสียใจ เพราะฝูงนกยูงขนาดใหญ่กว่าสิบตัวที่บังเอิญพบเจอระหว่างทางก็มากเกินที่จะสร้างความลิงโลดในใจแล้ว

ทั้งอีกเพราะรู้อยู่เต็มอกว่ามีคนกลุ่มหนึ่งกำลังทำงานเพื่อความอยู่รอดของสิ่งมีชีวิตอันงดงาม ทรงพลัง และน่าหลงไหล

........

หน้าฟีดเฟซบุ๊กถูกเลื่อน โพสท์ของรุ่นพี่ที่เคารพท่านหนึ่งสะดุดตาของผม ธุรกิจการค้าสัตว์ป่าผิดกฎหมายกว่าห้าแสนล้านบาทต่อปีเป็นตัวเลขที่สูงมากและช่างหอมหวานในส่วนแบ่งที่จะได้รับ ไม่น่าแปลกใจเลยที่ใครต่อใครต่างก็จ้องจะกอบโกยเอาผลประโยชน์เข้าตนตามกิเลสและความเห็นแก่ตัวที่ติดมาแต่กำเนิดของมนุษย์

เสือพึ่งพาเจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่าในเรื่องการป้องกันปราบปรามการล่าไม่ว่าจะผิดกฎหมายหรือพยายามทำให้มองเห็นมันว่าถูกกฎหมาย เจ้าหน้าที่พึ่งพาข้อมูลจากงานวิจัยของนักวิจัยเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงาน นักวิจัยต้องพึ่งพาแหล่งทุนที่ยากแค้นต่อการเข้าถึงและไม่มีใครใส่ใจจะมองถึงประโยชน์ที่พวกเขาจะได้รับเพราะรู้สึกว่าไกลแสนไกลจากตัวตน

ทั้ง ๆ ที่ท้ายสุดแล้วพวกเราทุกคนนั่นแหล่ะ ที่ต้องพึ่งพาทุกอย่าง ไม่ว่าจะพึ่งพาอากาศ พึ่งพาน้ำ พึ่งพาสัตว์ป่า พึ่งพาเสือ และพึ่งพาป่า เพื่อให้ชีวิตที่แสนจะมีค่าของเราอยู่รอด

ใครกันที่ควรค่าแก่การได้รับความเคารพนบนอบสำหรับคุณค่าที่เขามี

ไม่ใช่สัตว์สองขาที่มีกระดูกสันหลังตั้งฉากกับพื้นดินอย่างแน่นอน

ผมคิดและรู้สึกเช่นนั้น...อย่างสุดใจ

.........

เกี่ยวกับผู้เขียน

จองื้อที

แต่เดิมเป็นเด็กต่างจังหวัดจากภาคตะวันออก มุ่งมั่นเข้ามาศึกษาต่อในระดับปริญญาตรีที่คณะวนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ด้วยความสนใจส่วนตัวและถูกชักชวน จึงเลือกเข้าศึกษาในภาควิชาชีววิทยาป่าไม้ สาขาวิทยาศาสตร์สัตว์ป่าและทุ่งหญ้า ซึ่งระหว่างนั้นก็ได้มีโอกาสช่วยเก็บข้อมูลงานวิจัยสัตว์ป่าในหลายพื้นที่ หลังจากสำเร็จการศึกษาได้รับคำแนะนำให้ไปศึกษาต่อยังสถาบันอื่น จึงได้เข้ามาศึกษาต่อ ณ ภาควิชาชีววิทยา คณะวิทยาศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ในระดับปริญญาโทต่อมาถึงในระดับปริญญาเอก และยังคงมีสถานภาพเป็นนิสิตอยู่ในปัจจุบันขณะ

"เราพยายามเรียนรู้สิ่งต่างๆมากมาย เพื่อที่สุดท้ายแล้วเราจะได้รู้ว่า แท้จริงแล้งเราไม่ได้รู้อะไรเลย"

พบกับบทความ “จองื้อที” ได้ทุกวันที่ 1 และ 16 ของเดือน
กำลังโหลดความคิดเห็น