รายการ “ฅนจริง ใจไม่ท้อ” วันเสาร์ 4 พ.ย. พาท่านผู้ชมไปพบกับเรื่องราวชีวิตของ 4 ป้าพี่น้องที่ป่วยพิการด้วยโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรง ที่สระบุรี ทั้งหมดไม่เพียงช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แต่ 3 ป้าที่ไม่มีครอบครัว มีชีวิตอยู่ได้ด้วยการจ้างคนดูแล ขณะที่ความช่วยเหลือไม่ค่อยพอกับค่าใช้จ่าย แล้วถ้าวันใดเงินหมด 3 ป้าจะอยู่กันอย่างไร?
ณ บ้านหลังหนึ่ง ใน ต.สวนดอกไม้ อ.เสาไห้ จ.สระบุรี มีป้า 3 คนพี่น้องอาศัยอยู่ด้วยกัน ทั้งหมดอยู่ในสภาพพิการ ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ซึ่งเป็นผลจากภาะกล้ามเนื้ออ่อนแรง จริงๆ แล้ว ป้าทั้งสามยังมีพี่สาวคนโตอีก 1 คนที่ป่วยและพิการด้วยโรคเดียวกัน คือ ป้าศิวิไล วัย 61 ซึ่งป้าศิวิไลโชคดีหน่อย เพราะมีสามีและลูกคอยดูแล
แต่สำหรับป้าประชุม วัย 56 ป้าพรศรี วัย 54 และป้านกน้อย วัย 51 เมื่อพ่อและแม่เสียชีวิตลง ทั้งสามจึงขาดคนดูแล ส่งผลต้องจ้างคนมาดูแล
แทบไม่น่าเชื่อว่า พี่น้องทั้ง 4 คนจะทยอยป่วยด้วยโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงในช่วงอายุไล่เลี่ยกัน คือประมาณ 27-28 ปี ซึ่งแม้แต่หมอก็ไม่สามารถฟันธงได้ว่า เกิดจากอะไร กรรมพันธุ์หรือไม่ หากบอกว่ากรรมพันธุ์ เหตุใดพ่อแม่จึงไม่เป็น และน้องสาวอีกคนที่แยกไปอยู่ที่อื่นแล้วจึงไม่เป็น
“เดินไป บางทีอยากล้ม ก็ล้มไม่รู้ตัว ตอนทำงานโรงทอกระสอบ ก็เลยต้องออก หมอที่ไหนดี ก็ไปกัน ก็ไม่หาย ตอนนั้นพ่อยังอยู่ พาลูกรักษา ต้องขายที่ดินมารักษาลูก จนไม่เหลือที่แล้ว” ป้าศิวิไลเล่าอาการตอนแรกที่เป็นเมื่อ 30 กว่าปีที่แล้ว
“เป็นตอนอายุ 28 เดินไปก็หกล้ม ไม่รู้สาเหตุ ตอนนั้นทำงานโรงทอกระสอบ อ่อนแรงทีละน้อย ตอนนั้นพ่อยังอยู่ ก็พาไปหาหมอ หมอที่ไหนดีก็พาไป หมอโบราณ กินยา 7-8 หม้อ ท้อ บอกพ่อ พอเถอะ ไม่ไปไหนแล้ว ตายก็ตาย...” ป้าประชุมเล่าความพยายามในการรักษาตัว ปัจจุบันป้าประชุมนอนได้อย่างเดียว นอนท่าไหนก็อยู่ท่านั้น พลิกตัวเองไม่ได้ แม้แต่มดกัด ก็ยังไม่สามารถปัดมดออกได้
“เป็นเหมือนกันหมดคือ ขาไม่มีแรง เดินขาปัดๆ หมอลงความเห็นว่าเป็นกล้ามเนื้ออ่อนแรง ประเภท 4 รักษาก็ไม่ดีขึ้น เลยปล่อย หมดปัญญาแล้ว” ป้านกน้อยเล่าถึงอาการเริ่มแรกของตนเองและพี่ๆ
แม้ป้านกน้อยจะป่วยพิการ แต่ป้ายังสามารถใช้มือได้บ้างเล็กน้อย เมื่อพี่ๆ มีกรณีฉุกเฉิน ป้านกน้อยจะพยายามใช้มือกดโทรศัพท์เพื่อโทรขอความช่วยเหลือ แม้พี่น้องทั้งสามจะอยู่บ้านเดียวกัน แต่แทบไม่ได้เห็นหน้ากัน เพราะป้าประชุมกับป้าพรศรีอยู่ชั้น 2 ของบ้าน ส่วนป้านกน้อยอยู่ชั้นล่าง เวลามีอะไร ก็จะตะโกนบอกกัน
“คนป่วยพิการต้องระมัดระวัง คือ มือเขาอ่อนล้า ถ้าเขานั่ง อย่าไปโดน โดนปุ๊บล้มปั๊บ เราต้องระวัง ข้างบน(ป้าพรศรี) เขาจะนั่ง ถ้าเราพลาด ก็ล้มหัวทิ่มเหมือนกัน ทุกคนน่ะต้องระวัง ต้องดูแลทั้งสาม ไม่งั้นก็เป็นแผลกดทับ คนนอน(ป้าประชุม) ก็นอนเป็นที่ ดุกดิกไม่ได้ ถ้าไม่มีคนยก ก็ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้” คำมั่น สำเร็จสุข คนที่รับจ้างมาดูแลเล่าถึงภาวะช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ของคุณป้าทั้งสาม
คุณป้าทั้งสามเคยรู้สึกท้อกับชีวิตที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ถึงขั้นอยากฆ่าตัวตาย แต่สุดท้ายก็คิดได้
“เกิดมาเราต้องสู้ ถ้าคิดแล้วใจมันตก เราเห็นในโทรทัศน์ เขายิ่งกว่าเราอีก มีกินมีใช้ก็โอเค ถึงดวงจะไป ก็ขอให้ไปสบายๆ แค่นั้นเอง ส่วนมากเอาธรรมะประจำใจ สวดมนต์ ไม่ฟุ้งซ่าน” ป้าพรศรีเผยวิธีคิดที่ทำให้ยังดำรงชีวิตต่อไปได้
ทุกวันนี้ แม้คุณป้าทั้งสามจะได้รับเงินช่วยเหลือจากหน่วยงานรัฐบ้าง เช่น เทศบาล หรือพัฒนาสังคมฯ แต่ก็ไม่ค่อยเพียงพอต่อค่าใช้จ่ายและค่าจ้างคนดูแลที่ต้องมีคนดูแลถึง 3 คน แม้พัฒนาสังคมฯ จะจัดคนมาช่วยดูแลบ้างก็ตาม คุณป้าทั้งสามจึงอดห่วงไม่ได้ว่า ถ้าวันใดไม่มีเงินจ้างคนดูแลขึ้นมา จะทำอย่างไร จะอยู่กันต่อไปได้หรือไม่?
หากท่านใดต้องการช่วยเหลือค่าใช้จ่ายของคุณป้าทั้งสาม สามารถโอนเงินไปได้ที่ ธนาคารกรุงไทย สาขาเสาไห้ ชื่อบัญชี น.ส.พรมงคล บุญญาสิทธิ์ เลขที่บัญชี 131-0-18038-5
ติดตามรับชมรายการ “ฅนจริง ใจไม่ท้อ” ได้ ทุกวันเสาร์ เวลา 09.00-10.00 น. และรีรัน เวลา 22.00-23.00 น. ทางสถานีโทรทัศน์ NEWS1
