**สำหรับ "ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ" หัวหน้าพรรคอนาคตใหม่ นาทีนี้ถือว่าชะตากรรมของเขาอยู่ในมือศาลรัฐธรรมนูญอย่างเต็มรูปแบบแล้ว จากกรณีถูกร้องคดีถือหุ้นสื่อฯ หลังจากที่ล่าสุด เมื่อวันที่ 24 มิถุนายน ศาลรัฐธรรมนูญไม่อนุญาตให้ขยายเวลาเพื่อชี้แจงในคดีดังกล่าวออกไปอีก 15 วัน ตามที่ร้องขอ หลังจากก่อนหน้านี้เขาได้ยื่นขอขยายเวลาไปแล้ว 30 วัน และยังไม่ครบกำหนด โดยจะครบกำหนดในวันที่ 8 กรกฎาคมนี้ ดังนั้น หากรวมระยะเวลาที่ศาลฯ เคยให้เวลาชี้แจง 15 วัน ก็ถือว่า ธนาธร มีเวลาในการรวบรวมเอกสาร หลักฐานสำหรับการโต้แย้งแก้ต่างรวมทั้งสิ้น 45 วัน
แน่นอนว่าสำหรับคนในวงการย่อมมองออกว่า นี่คือแท็กติกการ"ซื้อเวลา" ของ ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ ออกไปให้นานที่สุด หรืออย่างน้อยก็เพื่อรอเวลาการพิจารณาคดีของ บรรดาส.ส.และ ส.ว. ที่รวมกันอีกนับร้อย ที่ถูกยื่นร้องให้ศาลรัฐธรรมนูญพิจารณาในเรื่องเดียวกัน นั่นคือกรณี "หุ้นสื่อ" แม้ว่าในความเป็นจริงแล้ว มีเนื้อหาและรายละเอียด ต่างกันลิบลับ แบบคนละเรื่องก็ตาม
แต่อย่างน้อยก็สร้างแรงกดดัน สามารถสร้างกระแส "สองมาตรฐาน"ได้ไม่น้อย โดยเฉพาะการผลิตวาทกรรมซ้ำๆ ประเภทที่ว่า ทำไมที ธนาธร ถึงได้ใช้เวลาในการพิจารณารวดเร็ว เพียงแค่ 7 วัน แล้วสั่ง "ยุติการทำหน้าที่ส.ส." ชั่วคราว ซึ่งในเรื่องแบบนี้ค่อยมาว่ากันในภายหลัง แต่นาทีนี้ สำหรับเขาถือว่า "น่าหวาดเสียว" เพราะการที่ศาลรัฐธรรมนูญไม่ขยายเวลาออกไปอีกเป็นครั้งที่สอง มันก็ย่อมมองออกว่าเป็น "สัญญาณไม่ดี" แน่นอน
แม้ว่าในเหตุผลที่อธิบายว่าเป็นเพราะเวลาที่ขอขยายในรอบแรก 30 วัน ยังไม่หมดลง และเห็นว่าเขามีเวลาในการจัดเตรียมเอกสารในการชี้แจงได้ทัน จึงไม่ขยายเวลาให้อีก ซึ่งการขยายเวลาดังกล่าวจะเป็นเพราะความจำเป็นจริง หรือว่าเป็นแท็กติกทางกฎหมายเพื่อยื้อเวลาก็ตาม แต่สำหรับคดีของ ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ จะว่าไปแล้ว ไม่ได้มีความซับซ้อนอะไรมากมาย เป็นเพียงแค่การยืนยันว่าได้มีการโอนหุ้นก่อน หรือหลังวันที่กฎหมายกำหนดเท่านั้น
โดยกรณีนี้แสดงให้เห็นว่า เป็นการพิจารณาจากเอกสารยืนยันของทางราชการ นั่นคือ จากกรมพัฒนาธุรกิจการค้า ที่เป็น บอจ.5 ยืนยันหลักฐานว่า เขาเป็นผู้ถือหุ้นในบริษัท วี-ลัค มีเดีย จำกัด ตั้งแต่ปี 2558 ถึง 21 มีนาคม 2562 พ้นกำหนดจาก วันที่ 4-8 กุมภาพันธ์ ที่เขายื่นสมัครส.ส.แบบบัญชีรายชื่อ ซึ่งนั่นเท่ากับว่า เขาเข้าข่ายมีคุณสมบัติต้องห้ามในเรื่องการ"ถือหุ้นสื่อฯ"
แน่นอนว่า เมื่อเกิดเหตุแบบนี้ขึ้นมาอาจทำให้หลายคนนำไปเปรียบเทียบกับเรื่องที่ ส.ส.หลายคนกำลังถูกร้องเรียนในเรื่องเดียวกัน ก็ต้องบอกว่า "ต่างกัน" เพราะอย่างที่บอก กรณีของ ธนาธร ถือว่ามีการถือหุ้นสื่ออย่างชัดเจน และเจ้าตัวก็ไม่เคยเถียง และเป็นบริษัทที่เข้าองค์ประกอบกิจการสื่อ และมีการระบุ "วัตถุประสงค์" ชัดเจน
ขณะที่หลายคนที่ถูกร้องนั้นจะเป็นแบบหนังสือคำร้องจดแจ้งบริษัท หรือในหนังสือบริคณห์สนธิที่เป็นแบบฟอร์มระบุวัตถุประสงค์ให้ครอบคลุม เช่น ประกอบธุรกิจรับเหมาก่อสร้าง แต่ขณะเดียวกันในแบบฟอร์มจดแจ้ง ก็มีครอบคลุมทั้ง 11 ด้านเอาไว้ด้วย
ดังนั้น เมื่อพิจารณาจากการปฏิเสธการขยายเวลาออกไปอีก 15 วันของ ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ แม้ว่าจะเป็นดุลพินิจของศาลรัฐธรรมนูญ แต่ก็ต้องถือว่าเป็นสัญญาณที่ไม่ดีเอาเลยสำหรับเขา อย่างน้อยความพยายามในการยื้อเวลาให้นานออกไปอีกก็ทำไม่สำเร็จ
**ทำให้ต้องมาลุ้นกันว่าในวันที่ 8 กรกฎาคม ที่เป็นวันครบกำหนดที่ศาลฯ ให้เวลารวบรวมเอกสารชี้แจงว่าจะออกมาแบบไหน แต่เท่าที่เห็นในเวลานี้บอกได้คำเดียวว่า หนาวมาก !!
แน่นอนว่าสำหรับคนในวงการย่อมมองออกว่า นี่คือแท็กติกการ"ซื้อเวลา" ของ ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ ออกไปให้นานที่สุด หรืออย่างน้อยก็เพื่อรอเวลาการพิจารณาคดีของ บรรดาส.ส.และ ส.ว. ที่รวมกันอีกนับร้อย ที่ถูกยื่นร้องให้ศาลรัฐธรรมนูญพิจารณาในเรื่องเดียวกัน นั่นคือกรณี "หุ้นสื่อ" แม้ว่าในความเป็นจริงแล้ว มีเนื้อหาและรายละเอียด ต่างกันลิบลับ แบบคนละเรื่องก็ตาม
แต่อย่างน้อยก็สร้างแรงกดดัน สามารถสร้างกระแส "สองมาตรฐาน"ได้ไม่น้อย โดยเฉพาะการผลิตวาทกรรมซ้ำๆ ประเภทที่ว่า ทำไมที ธนาธร ถึงได้ใช้เวลาในการพิจารณารวดเร็ว เพียงแค่ 7 วัน แล้วสั่ง "ยุติการทำหน้าที่ส.ส." ชั่วคราว ซึ่งในเรื่องแบบนี้ค่อยมาว่ากันในภายหลัง แต่นาทีนี้ สำหรับเขาถือว่า "น่าหวาดเสียว" เพราะการที่ศาลรัฐธรรมนูญไม่ขยายเวลาออกไปอีกเป็นครั้งที่สอง มันก็ย่อมมองออกว่าเป็น "สัญญาณไม่ดี" แน่นอน
แม้ว่าในเหตุผลที่อธิบายว่าเป็นเพราะเวลาที่ขอขยายในรอบแรก 30 วัน ยังไม่หมดลง และเห็นว่าเขามีเวลาในการจัดเตรียมเอกสารในการชี้แจงได้ทัน จึงไม่ขยายเวลาให้อีก ซึ่งการขยายเวลาดังกล่าวจะเป็นเพราะความจำเป็นจริง หรือว่าเป็นแท็กติกทางกฎหมายเพื่อยื้อเวลาก็ตาม แต่สำหรับคดีของ ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ จะว่าไปแล้ว ไม่ได้มีความซับซ้อนอะไรมากมาย เป็นเพียงแค่การยืนยันว่าได้มีการโอนหุ้นก่อน หรือหลังวันที่กฎหมายกำหนดเท่านั้น
โดยกรณีนี้แสดงให้เห็นว่า เป็นการพิจารณาจากเอกสารยืนยันของทางราชการ นั่นคือ จากกรมพัฒนาธุรกิจการค้า ที่เป็น บอจ.5 ยืนยันหลักฐานว่า เขาเป็นผู้ถือหุ้นในบริษัท วี-ลัค มีเดีย จำกัด ตั้งแต่ปี 2558 ถึง 21 มีนาคม 2562 พ้นกำหนดจาก วันที่ 4-8 กุมภาพันธ์ ที่เขายื่นสมัครส.ส.แบบบัญชีรายชื่อ ซึ่งนั่นเท่ากับว่า เขาเข้าข่ายมีคุณสมบัติต้องห้ามในเรื่องการ"ถือหุ้นสื่อฯ"
แน่นอนว่า เมื่อเกิดเหตุแบบนี้ขึ้นมาอาจทำให้หลายคนนำไปเปรียบเทียบกับเรื่องที่ ส.ส.หลายคนกำลังถูกร้องเรียนในเรื่องเดียวกัน ก็ต้องบอกว่า "ต่างกัน" เพราะอย่างที่บอก กรณีของ ธนาธร ถือว่ามีการถือหุ้นสื่ออย่างชัดเจน และเจ้าตัวก็ไม่เคยเถียง และเป็นบริษัทที่เข้าองค์ประกอบกิจการสื่อ และมีการระบุ "วัตถุประสงค์" ชัดเจน
ขณะที่หลายคนที่ถูกร้องนั้นจะเป็นแบบหนังสือคำร้องจดแจ้งบริษัท หรือในหนังสือบริคณห์สนธิที่เป็นแบบฟอร์มระบุวัตถุประสงค์ให้ครอบคลุม เช่น ประกอบธุรกิจรับเหมาก่อสร้าง แต่ขณะเดียวกันในแบบฟอร์มจดแจ้ง ก็มีครอบคลุมทั้ง 11 ด้านเอาไว้ด้วย
ดังนั้น เมื่อพิจารณาจากการปฏิเสธการขยายเวลาออกไปอีก 15 วันของ ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ แม้ว่าจะเป็นดุลพินิจของศาลรัฐธรรมนูญ แต่ก็ต้องถือว่าเป็นสัญญาณที่ไม่ดีเอาเลยสำหรับเขา อย่างน้อยความพยายามในการยื้อเวลาให้นานออกไปอีกก็ทำไม่สำเร็จ
**ทำให้ต้องมาลุ้นกันว่าในวันที่ 8 กรกฎาคม ที่เป็นวันครบกำหนดที่ศาลฯ ให้เวลารวบรวมเอกสารชี้แจงว่าจะออกมาแบบไหน แต่เท่าที่เห็นในเวลานี้บอกได้คำเดียวว่า หนาวมาก !!