ในที่สุด สมาชิกวุฒิสภา 6 สมัย (สมัยละ 6 ปี) แห่งรัฐแอริโซนา วีรบุรุษสงครามเวียดนาม และอดีตผู้สมัครตำแหน่งปธน.สหรัฐฯ 2 ครั้ง ก็ลาจากไปด้วยโรคมะเร็งสมอง หลังตรวจพบการลุกลามของมะเร็งร้ายนี้เมื่อ 13 เดือนก่อน และแพทย์ได้คาดว่า เขาจะอยู่ได้อีกแค่ 14 เดือน
วุฒิสมาชิกอาวุโส John McCain ที่ III สังกัดพรรครีพับลิกัน ได้เลือกที่จะหยุดการรักษาทั้งปวง (ใน 24 ชม.ก่อนจากไป) เพื่อจากไปอย่างสงบ ท่ามกลางภรรยาคนที่สองที่อยู่กินกันมา 38 ปี และลูกๆ 7 คนในบ้านพัก (บ้านเกิดของภรรยา) ที่ร่มรื่น และดูเหมือนจะเลือกวันสุดท้ายของชีวิตให้ตรงกับวันที่ 25 สิงหาคม ซึ่งเป็นวันเสียชีวิตของอดีตวุฒิสมาชิกคนดังจากรัฐแมสซาชูเซตส์ Edward Kennedy ที่เสียชีวิตเมื่อ 9 ปีที่แล้ว ด้วยโรคมะเร็งสมองเช่นเดียวกัน
ส.ว.จอห์น แมคแคน ที่เป็นคนหัวแข็ง ชอบแหกกฎที่เขาคิดว่าไม่เป็นประโยชน์ต่อชาติ เขาได้ทำงานใกล้ชิดกับ ส.ว.เทด เคนเนดี จากพรรคเดโมแครต ในลักษณะข้ามฟากไปจับมือกัน (Bipartisan) เพื่อช่วยกันผลักดันให้กฎหมายสำคัญๆ ผ่านสภา โดยไปหาทางหว่านล้อมให้บรรดา ส.ว.ที่ต้องการปกป้องอำนาจ และชื่อเสียงพรรคของตนมากกว่าผลประโยชน์ของประเทศชาติ...ให้ยอมถอยกันคนละก้าว เพื่อผ่านกฎหมายอันจะเป็นประโยชน์แก่ประชาชนส่วนใหญ่ แทนที่จะดึงดันและทำให้ร่างกฎหมายตกไป
หนึ่งในกฎหมายนั้นคือ สิทธิผู้ป่วย และยังมีด้านการปฏิรูปสถาบันการเงิน และปฏิรูปเงินสนับสนุนการเลือกตั้ง ซึ่งถ้าไม่ได้ความร่วมมือข้ามพรรค (เป็นปรากฏการณ์ไม่ปกติในสภาอเมริกันขณะนี้) กฎหมายดีๆ ก็จะไม่สามารถคลอดออกมาได้
ทั้งพ่อและปู่ของจอห์น แมคแคน มีชื่อเดียวกันกับเขา ปู่เป็นคนที่ 1, พ่อเป็นคนที่ 2 ทั้งพ่อและปู่เป็นพลเรือเอก 4 ดาว ที่ได้รับใช้ประเทศสหรัฐฯ ในตำแหน่งแม่ทัพเรือ โดยพ่อของเขาเป็นแม่ทัพเรือในเอเชีย-แปซิฟิกยุคปลายสงครามเวียดนาม
วีรกรรมของ ส.ว.จอห์น แมคแคน เมื่อจบจาก ร.ร.นายเรือคือ เข้าร่วมรบในการโจมตีเวียดกง (เวียดนามเหนือ) ในตำแหน่งนักบินรบของกองทัพเรือ ซึ่งในการปฏิบัติภารกิจครั้งหนึ่ง ในเที่ยวบินที่ 23 ก็ปรากฏว่าเครื่องบินทิ้งระเบิดของเขาถูกยิงตกลงในบึงในเขตเวียดนามเหนือ และตกลงในบึงในเขตเวียดนามเหนือ
เขาถูกจับไปขังคุกสอบสวนด้วยการทรมาน เพื่อรีดเอาข้อมูลลับทางทหารถึงจุดที่ตั้งต่างๆ ซึ่งเขาไม่ยอมพูดความลับ จึงโดนทรมานหนัก และขังเดี่ยวถึง 2 ปี ถูกบังคับให้ลงนามสารภาพความผิด และเปล่งเสียงด้วย ซึ่งเขาขัดขืนไม่ยอมทำตาม ต่อมาทางเวียดนามเหนือทราบว่า พ่อของจอห์นได้รับแต่งตั้งเป็นแม่ทัพเรือแห่งเอเชีย-แปซิฟิก ทางเวียดกงก็หาทางจะแลกเชลยศึกกับทางสหรัฐฯ แต่จอห์น แมคแคน ไม่ยอมให้ปล่อยเขาแซงหน้ามิตรร่วมรบ นักโทษอเมริกันอีกหลายคนที่ถูกจับก่อนเขา เขาบอกเวียดกงไปว่า เขาจะไม่ยอมออกไปจนกว่าเพื่อนๆ ที่ถูกจับจะออกไปพร้อมกัน
จึงถูกขังเดี่ยวต่อไป ทั้งหมดเกือบ 6 ปี และถูกทรมานสาหัส ที่เพื่อนๆ อเมริกันในคุกเล่าว่า เขาคิดฆ่าตัวตายหลายครั้ง เพื่อหนีจากการถูกทรมาน
เมื่อใกล้สิ้นสุดสงคราม เขาก็ถูกปล่อยออกมาในปี 1973 ด้วยการแลกเชลยศึกครั้งใหญ่ โดยเขากลายเป็นกึ่งพิการ แขนทั้งสองไม่สามารถยกขึ้นเหนือคิ้วได้ จนหวีผมตัวเองก็ไม่ได้
กลับมาบ้านได้รับเหรียญกล้าหาญ แต่ก็ต้องหย่ากับภรรยาคนแรก เพราะความไม่เข้าใจกันในช่วงที่เขาอยู่ในคุกที่ฮานอย เขาได้แต่งงานใหม่กับ Cindy ชาวแอริโซนา จึงย้ายไปอยู่กับภรรยาใหม่ที่นั่น...กองทัพเรือมอบให้เขาทำงานติดต่อกับสภา จนเขาเริ่มสนใจการเมือง และได้รับเลือกเป็น ส.ส. 2 สมัยจากรัฐแอริโซนา ต่อด้วยเป็นวุฒิสมาชิกของรัฐนี้ติดต่อมา 6 สมัย ปีนี้เขาเป็นสมาชิกวุฒิสภามาแล้วแค่ 2 ปีก็มาเสียชีวิต เหลืออีก 4 ปีจะหมดวาระซึ่งจะไม่มีการเลือกตั้งใหม่แบบบ้านเรา อำนาจจะเป็นของผู้ว่าการรัฐแอริโซนา ที่จะเลือกผู้เหมาะสม (จากพรรคเดียวกับจอห์น แมคแคน) ขึ้นมาทำหน้าที่ในช่วง 4 ปีจนกว่าจะหมดวาระแล้วถึงเลือกตั้งใหม่
เขาได้ลงสมัครในตำแหน่งปธน.ถึง 2 ครั้ง ครั้งแรกในปี 2000 ซึ่งเขาแพ้บุช (ผู้ลูก) ที่มีกลไกจัดตั้งในพรรครีพับลิกันสูงมาก บุชได้เป็นตัวแทนของพรรคไปแข่งกับอัล กอร์ และบุชชนะ
ในปี 2008 จอห์น แมคแคน ได้รับเลือกเป็นตัวแทนพรรคไปสู้กับบารัค โอบามา ซึ่งกระแสโอบามามาแรงมาก ประกอบกับเขาเลือกคู่หูในตำแหน่งรองปธน.ที่เป็นตัวฉุดคะแนนเขา เธอคือ ซาร่า เพลลีน อดีตผู้ว่ารัฐอลาสกา จนทำให้เขาแพ้ต่อโอบามาแบบถล่มทลาย
จอห์น แมคแคน ได้ประกาศไม่สนับสนุนผู้สมัครปธน.ที่เป็นตัวแทนพรรคคือ นายโดนัลด์ ทรัมป์ ในวันที่เทปลับ (จากกรุของ NBC) เผยแพร่คำพูดของทรัมป์ที่จะท้าเข้าลูบคลำผู้หญิงได้เสมอในฐานะผู้ชาย ทำให้สุภาพบุรุษอย่างจอห์น บอกว่า เป็นการเหยียดหยามผู้หญิง
ทรัมป์โกรธจัด และโจมตีจอห์น แมคแคน ว่าคนที่ถูกศัตรูจับเป็นนักโทษ...ไม่ใช่วีรบุรุษสงคราม เพราะวีรบุรุษต้องหนีการจับกุมของฝ่ายศัตรูให้ได้ (เหมือนตัวเขาที่มีเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวในวงการธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ และการหลบเลี่ยงภาษีอย่างร้ายกาจ รวมทั้งการโกหกตอแหลด้วยข่าวปลอมสารพัด ซึ่งฝ่ายตรงข้ามทรัมป์มองว่า เขาลื่นเป็นปลาไหลใส่สเกตจริงๆ)
ทรัมป์ยังเคยตั้งข้อสังเกตว่า แมคแคนไม่ได้เกิดในแผ่นดินสหรัฐฯ (แมคแคนเกิดที่ปานามา...ตอนที่อยู่ใต้การคุ้มครองของสหรัฐฯ) จึงไม่มีคุณสมบัติจะเป็นปธน.ของสหรัฐฯ ทั้งๆ ที่พ่อของแมคแคนเป็นนายทหารเรือที่ถูกส่งไปประจำการที่นั่น ตอนที่แมคแคนเกิดพอดี
ทรัมป์ก็ยังได้ตั้งข้อสงสัยเป็นตุเป็นตะเรื่องโอบามา ไม่ได้เกิดในแผ่นดินสหรัฐฯ และไม่ใช่คนอเมริกันที่จะมีสิทธิเป็นปธน.สหรัฐฯ ซึ่งก็มีคนผิวขาวที่เหยียดผิวบางส่วน เชื่อตามการสร้างเรื่องป่าวร้อง (มากว่า 2-3 ครั้ง) ของทรัมป์
เป็นวิธีทางจิตวิทยาของนักป่วน (Disruption) แบบทรัมป์ ที่จะยกคำถามที่แยบยลมาปั่นหัวฐานเสียงของเขาที่ไม่ชอบตรวจสอบความจริงจากสื่ออื่นๆ นอกจากรับทวิตเตอร์โดยตรงจากทรัมป์
สำหรับร่างกฎหมายที่ทรัมป์พยายามผลักดันให้ยกเลิกกฎหมายการประกันสุขภาพถ้วนหน้าของโอบามา แล้วแทนที่ด้วย Trumpcare ก็ถูกแมคแคนพยุงร่างอิดโรยมาที่สภา (หลังการผ่าตัดมะเร็งสมองช่วงแรกๆ เมื่อปีที่แล้ว) เพื่อมาโหวตด้วยการปักหัวแม่โป้งลงดิน และเป็นเสียงสุดท้ายที่ทำให้ร่างกฎหมายของทรัมป์ (ที่ผ่านสภาล่างมาแล้ว) ต้องตกไปในวุฒิสภา
ท้ายสุด ก่อนแมคแคนเสียชีวิต ร่างกฎหมายงบประมาณที่เพิ่มงบให้ทหาร เป็นร่างกฎหมายของแมคแคนซึ่งเพิ่งผ่านสภาไป แต่ทรัมป์ก็ไม่ยอมเอ่ยชื่อเจ้าของร่างนี้เลย เวลาไปเอาหน้ากับฝ่ายกองทัพ
คำไว้อาลัยมากมายจากทั้งสองพรรคที่ออกมาชื่นชมแมคแคน ในฐานะผู้เทิดทูนและเสียสละเพื่อชาติก่อนสิ่งอื่นใด ขนาดผู้นำเสียงข้างน้อยในวุฒิสภา (ชัคค์ ชูเมอร์) ส.ว.อาวุโสจากนิวยอร์ก) กำลังทำร่างเพื่อเรียกชื่ออาคารส่วนที่ประชุมของวุฒิสมาชิกให้เป็นอาคารจอห์น แมคแคน ที่ 3 เพื่อเป็นเกียรติต่อ ส.ว.ที่มีผลงานเพื่อชาติมากมาย และในฐานะนักรบผู้รักชาติเท่าชีวิต
แมคแคนสั่งเสียว่า ไม่ให้เชิญประธานาธิบดีทรัมป์ มางานศพของเขา แต่ทรัมป์ก็ได้เขียนทวิตเตอร์แสดงความเสียใจ (พอเป็นพิธี) กับอสัญกรรมของแมคแคน และลงทุนลดธงครึ่งเสาที่ทำเนียบขาวด้วย เพราะคงประเมินดูแล้วจากคลื่นของประชาชน และบุคคลสำคัญๆ ที่เคารพรัก และชื่นชมในตัวแมคแคน จึงต้องให้ลดธงครึ่งเสาด้วย
ศพของ ส.ว.วีรบุรุษสงครามแมคแคน จะได้จัดเป็นรัฐพิธีที่รัฐสภา ซึ่งทางสภาได้มีมติให้จัดที่นั่น ในวันศุกร์ที่ 31 สิงหาคมนี้ โดยมีแค่ 31 ท่านเท่านั้นที่เคยได้รับเกียรตินี้ ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1824 (194 ปีมาแล้ว) ปีที่สร้างอาคารนั้นเสร็จ
