โอ...เอเชียนเกมส์!!!

วันนี้...สงสัยคงต้องลองแวะกลับไปดูอะไรต่อมิอะไรใน “คาบสมุทรเกาหลี” กันอีกสักเที่ยว ด้วยเหตุเพราะระหว่างนั่งดูถ่ายทอดสดพิธีเปิดมหกรรมกีฬาเอเชียนเกมส์ ที่อินโดนีเซียคราวนี้ เห็นบรรดานักกีฬาเกาหลี ไม่ว่าเหนือหรือใต้ จับมือร่วมขบวนแห่เดินเรียงแถว เป็นไปในแนวเดียวกัน ชนิดไม่ต้องแยกเป็น “หลีเหนือ” หรือ “หลีใต้” ใดๆ ต่อไปอีกแล้ว ส่งผลให้ใครต่อใครออกจะดื่มด่ำประทับใจกับภาพที่ปรากฏต่อสายตามิใช่น้อย ถึงขั้นส่งเสียงครางกระหึ่มไปทั่วทั้งสนามเอาเลยทีเดียว...

อย่างไรก็ตาม...นอกเหนือไปจากภาพที่ปรากฏให้เห็นอยู่ในสนามกีฬา หลายต่อหลายสิ่งหลายอย่าง...ไม่ว่าในสนามการเมือง เศรษฐกิจ หรือแม้แต่การทหารของทั้งสองเกาหลีทุกวันนี้ ค่อนข้างออกไปทางสดใส น่ารัก น่าประทับใจไม่น้อยไปกว่ากัน แม้ว่ารายละเอียดของกำหนดการการประชุมสุดยอด 2 ผู้นำเกาหลีครั้งที่ 3 ในเดือนหน้า จะยังไม่ได้ระบุเอาไว้ชัดเจน แต่ในช่วงระหว่างการกล่าวสุนทรพจน์เมื่อวันที่ 15 สิงหาคมที่ผ่านมา เนื่องในวาระครบรอบ 75 ปีแห่งการปลดปล่อยเกาหลีออกจากการเป็นอาณานิคมญี่ปุ่น ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1945 ผู้นำเกาหลีใต้ ประธานาธิบดี “มุน แจอิน” (Moon Jae-in) ท่านได้ระบุไว้อย่างเป็นมั่น เป็นเหมาะ ว่าการเดินทางไปเยือนเกาหลีเหนือในเดือนหน้า (กันยายน) ของท่านนั้น จะนำไปสู่การขยายขอบเขตความร่วมมือทางเศรษฐกิจกับเกาหลีเหนือ อีกไม่รู้กี่ด้านต่อกี่ด้าน ไม่ว่าการร่วมมือจัดตั้งเขตเศรษฐกิจของประเทศทั้งสอง ตลอดทั่วทั้งแนวพรมแดนเกาหลีเหนือ-เกาหลีใต้ การเชื่อมทางรถไฟระหว่างสองประเทศ ให้กลายเป็นเส้นทางเดียวกัน ไปจนถึงการดึงเอาประเทศที่สาม ไม่ว่าจีน หรือรัสเซีย ที่เห็นพ้องต้องกันกับบรรยากาศ “สันติภาพ” ในคาบสมุทรเกาหลี มาร่วมขับเคลื่อนพัฒนา ความร่วมมือในโครงการต่างๆ ให้เป็นเนื้อ เป็นหนังยิ่งขึ้นเรื่อยๆ...

สอดรับกับกำหนดการการเดินทางไปเยือนเกาหลีเหนือในเดือนเดียวกัน ของผู้นำจีนอย่างประธานาธิบดี “สี จิ้นผิง” ที่กะว่าจะไปร่วมฉลองวาระ 70 ปี แห่งการก่อตั้งประเทศเกาหลีเหนือกันถึงที่ ส่วนประธานาธิบดี “ปูติน” ของรัสเซียนั้น แม้ว่ายังไม่ได้มีกำหนดแน่ชัดว่าคิดจะไปเยือนเกาหลีเหนืออย่างเป็นทางการเมื่อไหร่ แต่การส่งสาส์นไปแจ้งถึงความสมัครใจที่จะไปพบปะเจรจากับ “คิมน้อย” กันถึงที่ รวมทั้งการเชื้อเชิญให้ผู้นำเกาหลีเหนือ มาร่วมในเวทีประชุม “โครงการพัฒนาเศรษฐกิจ 3 ฝ่าย” (Three-Way Economic Project) ระหว่างรัสเซีย-เกาหลีเหนือ-เกาหลีใต้ ที่จะจัดขึ้น ณ เมืองวลาดิวอสต็อก ในเดือนหน้า ต้องถือว่า...ย่อมมีส่วนช่วยกระตุ้นให้ทุกสิ่งทุกอย่างไหลไปในทางสันติภาพอย่างมิอาจปฏิเสธได้...

แนวโน้มของสันติภาพที่กำลังก่อรูป ก่อร่างขึ้นในคาบสมุทรเกาหลีนั้น...ไม่เพียงแต่จะทำให้บรรยากาศเฉพาะพื้นที่บริเวณนี้ดูดี ดูสดใส น่ารัก น่าประทับใจยิ่งขึ้นเรื่อยๆ แต่ยังน่าจะช่วยให้ภูมิภาคเอเชียทั้งภูมิภาคนั่นแหละ เป็นอะไรที่ดูดี ดูผ่อนคลาย จนอาจนำไปสู่ “ศตวรรษแห่งลมตะวันออก” ไปด้วยกันทั้งแผง โดยเฉพาะเมื่อบรรยากาศความตึงเครียด การเผชิญหน้า ไม่ว่าทางการเมือง เศรษฐกิจ หรือการทหาร นับวันดูจะคลี่คลายลงไปเรื่อยๆ กระทั่งอดีตมหาอำนาจคู่แข่งแห่งเอเชีย อย่างคุณพี่จีนและคุณน้าญี่ปุ่น ที่ถือเป็น “เจ้าหนี้อันดับหนึ่ง” และ “เจ้าหนี้อันดับสอง” ของคุณพ่ออเมริกา ก็ทำท่าว่าจะเริ่มหันมา “จูบปาก” แบบดูดๆ ดื่มๆ กันมั่งแล้ว ดังที่ว่าเอาไว้เมื่อวานนี้ ส่งผลให้อุณหภูมิความขัดแย้งใน “ทะเลจีนตะวันออก” ลดฮวบๆ ฮาบๆ ชนิดแทบไม่ต้องเสียเวลามานั่งเถียง ว่าหมู่เกาะเล็กๆ หรือโขดหินแหลมๆ ที่โผล่ขึ้นมาในทะเลจีนตะวันออกเป็นกระจุกๆ ไม่ว่าจะเรียกว่า “เซ็นกากุ” (Senkaku) ตามสำนวนญี่ปุ่น หรือ “เตียวหยู” (Diaoyu) ตามสำเนียงจีนนั้น เป็นของใครกันแน่ เพราะด้วย “ทุน” และ “เทคโนโลยี” ของทั้งคู่ ย่อมสามารถ “ร่วมพัฒนา” (Joint Development) หรือจะ “พัฒนาอย่างเป็นอิสระ” (Independent Development) ได้โดยไม่ต้องก่อให้เกิดความเสียหายต่อ “ยุทธศาสตร์ความมั่นคงด้านพลังงาน” ของฝ่ายใด ฝ่ายหนึ่งด้วยกันทั้งสิ้น...

เช่นเดียวกับใน “ทะเลจีนใต้” ที่ไม่ว่าหมู่เกาะปะการังอย่าง “สแปรตลีย์” (Spratly Island) และ “พาราเซล” (Paracel Island) ยังหาข้อยุติกันไม่ได้ว่าจะเป็นของใครกันแน่ แต่ในเรื่อง “เสรีภาพแห่งการเดินเรือ” ในน่านน้ำสากลนั้น คงไม่ใช่เรื่องที่ต้องเอามาคิดมาก หรือคิดเล็ก คิดน้อยแต่อย่างใด เพราะไม่ว่าคุณพี่จีนท่านจะไปก่อเติม เสริมแต่ง พื้นที่เกาะแก่งต่างๆ เอาไว้แบบไหน อย่างไร แต่การที่ท่านต้องแบกโครงการ “Belt and Road” ที่ถือเป็น “โครงการเปลี่ยนโลก” “เปลี่ยนระเบียบโลก” หรือ “เปลี่ยนภูมิรัฐศาสตร์โลก” เอาไว้บนบ่า แบบทั้งแท่ง ทั้งด้าม ก็น่าจะทำให้บรรยากาศแห่งการข่มขู่คุกคามด้วย “อำนาจทางทหาร” นั้น มีแต่จะต้องลดน้อยถอยลงจนแทบไม่ต้องเสียเวลาเก็บมาคิด ให้ต้องเมื่อยเนื้อ เมื่อยตัว โดยใช่เหตุ...

คือทุกสิ่งทุกอย่าง...มันน่าจะอยู่ในภาวะที่ต่อรองกันได้ หรือสามารถ “Win-Win” ไปได้ด้วยกันทุกฝ่าย เรียกว่า...ขนาดผู้นำมาเลเซีย อย่างคุณปู่ “มหาเธร์” ที่ตัดสินใจ “แขวน” โครงการลงทุนท่อแก๊สจีน-มาเลเซีย หนึ่งในองค์ประกอบของโครงการ “Belt and Road” มูลค่านับหมื่นล้านดอลลาร์ ทันทีที่ขึ้นมาเป็นผู้นำมาเลเซีย แต่เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมานี่เอง ภายใต้การเดินทางไปเยือนประเทศจีนอย่างเป็นทางการช่วงเวลา 5 วัน คุณปู่ “มหาเธร์” ท่านได้ป่าวประกาศกับนักลงทุนชาวจีน ณ เวทีประชุมที่ “World Hotel” ในกรุงปักกิ่ง เอาไว้แบบชัดถ้อยชัดคำ ว่าการแขวนโครงการลงทุนท่อแก๊สที่ว่านี้ ไม่ได้เป็นเพราะมาเลเซียไม่เห็นด้วยกับบริษัทจีน หรือไม่ได้เห็นด้วยกับโครงการ “Belt and Road” แต่อย่างใด แต่เป็นเพราะ... “เราไม่เห็นด้วยกับการที่มาเลเซียต้องกู้ยืมเงินจากภายนอก มาใช้ในโครงการที่ไม่จำเป็นและมีมูลค่าสูง” หรือ “ไม่ได้เป็นเพราะเราไม่เห็นด้วยกับรัฐบาลจีน แต่เป็นเพราะเราไม่เห็นด้วยกับรัฐบาลมาเลเซีย (ชุดก่อน) ต่างหาก” จากนั้น...ถึงได้หันไปตบท้ายด้วยการหยอดคำหวานเอาไว้ประมาณว่า... “จากความรุ่งโรจน์และขีดความสามารถของจีนทุกวันนี้ น่าจะก่อให้เกิดการเฉลี่ยส่วนแบ่งจากความรุ่งโรจน์เหล่านี้ ด้วยการปรับปรุงสัมพันธภาพระหว่างเรากับจีน และการเพิ่มการลงทุนของจีนในมาเลเซีย” ในแบบที่จะไม่นำไปสู่ความเสียหายของทั้งสองฝ่าย...

ด้วยแนวโน้มของสันติภาพที่กำลังก่อรูป ก่อร่างขึ้นมาทั้งในคาบสมุทรเกาหลีจนตลอดไปทั่วทั้งภูมิภาคเอเชียนี่เอง ที่อาจส่งผลให้สมาชิกสมาคม “เสือก” กิตติมศักดิ์ อย่างคุณพ่ออเมริกา น่าจะ “ใบ้รับประทาน” ยิ่งขึ้นเรื่อยๆ พลังอำนาจทางทหารที่กระจัดกระจายอยู่ในเกาหลีใต้ ญี่ปุ่น หรือแต่ละพื้นที่ในย่านแปซิฟิก ย่อมหนีไม่พ้นต้องถูกลดความสำคัญลงไปไม่ว่าทางหนึ่งก็ทางใด เมื่อบรรยากาศแห่งสันติภาพมันปรากฏขึ้นมาแทนที่ ดังนั้น...แม้ว่ามหกรรมกีฬาเอเชียนเกมส์คราวนี้ จะไม่ถึงกับยิ่งใหญ่อลังการ น่าลุ้น น่าตื่นตา ตื่นใจมากมายสักเท่าไหร่ แต่ภาพแห่ง “ความร่วมมือ-ร่วมใจ” ของบรรดาชาวเอเชียทั้งหลาย ก็แทบไม่ต่างอะไรไปจากการแสดงออกทางสัญลักษณ์ ให้เห็นถึงแนวโน้มแห่งความเป็นไปได้ที่ “ศตวรรษแห่งลมตะวันออก” จะเริ่มมาแรง แซงโค้งยิ่งขึ้นทุกที...