"โสภณ องค์การณ์"
ดูสภาพการเมืองแบบพายเรือในอ่างน้ำเน่า ประชาชนจมปลักอยู่ในระบบเศรษฐกิจเสรีแบบมือใครยาวสาวได้สาวเอา ช่องว่างรายได้ ความเหลื่อมล้ำถ่างมากขึ้น ทั้งจะเดินหน้าสู่การเลือกตั้งโดยไร้การปฏิรูปโครงสร้างอย่างจริงจังแล้ว มีคำถามต้องการคำตอบด่วน
จะไม่มีใครจัดการปัญหาบ้านเมือง ปล่อยให้เป็นไปแบบตามบุญตามกรรมเช่นนั้นหรือ? แต่ละวันชาวบ้านได้ยินคำพูดเพ้อเจ้อเรื่องโครงการใหญ่ที่ไม่ได้ร้องขอ ผู้ใหญ่ผู้โตมุ่งกู้เงินสร้างบรรยากาศจูงใจนักลงทุนต่างประเทศและกลุ่มทุนใหญ่กินรวบในประเทศ
มือเติบ ใช้เงินเก่ง สร้างหนี้สินช่วง 4 ปีงบประมาณบานทะโร่ถึง 1.78 ล้านล้านบาท ไม่ห่วงว่าถ้ามีปัญหาเศรษฐกิจระดับโลก เงินทุนไหลออก บ้านเมืองจะประสบวิกฤตค่าเงินบาท ต้องเอาประเทศไปจำนำกับไอเอ็มเอฟเหมือนช่วงลดค่าเงินบาทในปี 2540
ที่ทำอย่างนี้เพราะประชาชนทำใจกับความจริงที่ว่าผู้บริหารบ้านเมืองแต่ละยุคไม่รู้สึกว่าต้องรับผิดชอบความเสียหายต่อบ้านเมืองเพราะไร้ความสามารถของตนเอง ดำเนินนโยบายผิดพลาด ถืออำนาจบาตรใหญ่ทำตัวเป็นเจ้านายประชาชนโดยตลอด
ความเสียหายมหาศาลกับการซื้อเครื่องบินหวังค่านายหน้าก้อนใหญ่ เอามาจอดตากแดดที่สนามบินอู่ตะเภาเกือบ 10 ลำ เป็นความอัปยศที่ทำให้สายการบินแห่งชาติเผชิญวิกฤตการเงินอยู่ในสภาพร่อแร่จะไปมิไปแหล่ แต่ไม่มีมาตรการหาตัวคนทำผิด
ถูกซักถามหลายครั้ง ผู้ที่รับผิดชอบทุกระดับจนถึงหัวหน้ารัฐบาลไม่มีคำตอบ มีทักษะในการปัดสวะให้พ้นตัว โบ้ยว่าเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ การบริหารบ้านเมืองในรูปแบบนี้มาโดยตลอดทำให้ประเทศไทยน่าสงสาร น่าสมเพชในชะตากรรมตกต่ำไร้ทางออก
การเป็นผู้นำเก่งฉกาจในเรื่องล้งเล้ง ตีกินด้วยลูกเล่นเป็นจำอวดเรียกเสียงฮาจากชาวบ้าน สลับกับตวาดใส่หน้าผู้คนที่นำเรื่องทุกข์ร้อนมาให้รับรู้ ถือว่าเป็นเวรกรรมครอบงำบ้านเมือง ล่าสุดเปรยคำพูดเจ็บแสบในมาดบุคคลที่ประเทศนี้จะขาดเสียมิได้
เรื่องนายกฯ คนนอกนั้น ให้หาคนในไปก่อน ถ้าหาไม่ได้ก็มาถามก็แล้วกัน! อะไรทำนองนี้ เท่ากับว่าพรรคการเมืองกว่า 50 กลุ่มที่กระสันสู่การเลือกตั้งอาจไม่มีปัญญาหาคนเก่ง คนดีมีฝีมือมาเป็นผู้นำรัฐบาลได้ ต้องตากหน้าไปพึ่งคนปัจจุบันให้กลับมาอีกรอบ
ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง อย่าตั้งเลย พรรคการเมือง ไม่ต้องมีเลือกตั้งก็ได้ ให้คุณท่านเป็นผู้นำต่อไป ชาวบ้านจะได้ฟังเสียงล้งเล้งสลับคำคุยโม้ต่อเนื่อง ถ้าไม่อยู่แล้วชาวบ้านเกิดเหงาหู เป็นโรคซึมเศร้ากันทั้งประเทศ ไม่มีกำลังใจทำมาหากิน จะไปกันใหญ่
เมื่อคุณท่านผู้นำล้งเล้งมั่นใจว่าเรตติ้งดี กระแสความนิยมแรง กองหนุนชาวบ้านล้นหลามจริง ทำไมเราไม่จัดทำประชามติทั่วประเทศว่า “จะเอาคุณท่านเป็นผู้นำตลอดชีพ” เหมือนสี จิ้นผิง ผู้นำจีน มั้ย? เพราะหาใครเทียบท่านไม่ได้ ต้องให้ท่านเป็นคนเดียว
เอาให้มันรู้ดำรู้แดงกันไป ไม่ต้องมาถกกันเรื่องรัฐธรรมนูญ เขียนกฎระเบียบแล้วไม่เข้าใจ ต้องให้ศาลรัฐธรรมนูญตีความ จนชาวบ้านรู้ทันว่าเป็นเกมลูกไม้ตื้นๆ เพื่อหาเรื่องเลื่อนโรดแหม็บๆ ยื้อการเลือกตั้งออกไปให้นานที่สุด ยังไม่อยากลงจากหลังเสือเร็ว
ไม่เลือกตั้งก็ประหยัดเงินไปหลายพันล้านบาทเชียวนะ! แถมยังต้องเสี่ยงกับพวกเสือหิวอดโซอีกกลุ่มในช่วงที่คณะคุณท่านเข้ามากุมอำนาจและกุมอะไรต่ออะไรนาน 4 ปี
แต่มีความสงสัยอยู่เช่นกันว่ากลุ่มก๊วนเสือปัจจุบันอิ่มแน่หรือ ดูแล้วการเขมือบยังเป็นไปอย่างน่ากลัว แรงดีไม่มีตก ความจุเหนือความคาดหมาย นอกจากการเปิบระดับรากหญ้าไปทั่วทั้งแผ่นดิน ยังมีอภิมหาโครงการมูลค่าหลายแสนล้านรอมือจัดการอยู่
จะไปอย่างง่ายดายได้หรือ ทุกอย่างเพิ่มเริ่มต้น วางรากฐานให้กลุ่มทุนทั้งในและต่างประเทศเข้ามาแบ่งปันผลประโยชน์ ชาวบ้านหน้าแห้งเตรียมตัวใช้หนี้ก้อนใหญ่ ด้วยเหตุนี้ จึงได้มีลีลายึกยักท่าโน้นท่านี้เพื่อให้การขี่หลังเสือเป็นไปอย่างนิ่มนวลไร้รอยต่อ
การลงโดยไม่ชำระสะสางเรื่องฉาว ปมน่าสงสัยเรื่องโกงกิน ถือว่าเป็นความเสี่ยงมาก ถ้าไม่ยอมตกเป็นลูกไล่เบี้ยล่างของนักการเมือง เหมือนอย่างเช่นคุณท่านบิ๊กบังเละ ทางเลือกที่เหลือคือการไปใช้ชีวิตในต่างประเทศ กับทรัพย์สินกินอีกหลายชาติก็ไม่หมด
การต้องลี้ภัยใช้ชีวิตในต่างประเทศใช่ว่าจะมีความสุข แม้จะมีเงินมหาศาล นั่นเพราะขาดการยอมรับในสังคม ตื่นมาแล้วไม่รู้จะทำอะไร มีทุกอย่างพร้อม แต่การขาดบรรยากาศที่คุ้นเคย มีเพื่อนฝูง บริวารแวดล้อม มีคนรู้จักทักทาย สภาพเช่นนี้เงินซื้อไม่ได้
อยู่เมืองนอก แค่ตื่นเช้าจะออกนอกบ้านต้องพูดภาษาอังกฤษ ส้มตำ ไส้อั่ว อาหารรสชาติคุ้นลิ้นก็หาเปิบยาก มันเป็นบรรยากาศที่พอทนได้ในช่วงแรก ถ้าต้องอยู่จนแก่ตายมันเป็นเหมือนติดบ่วงเวร ดูคู่พี่เหลี่ยมคุณน้องปูนั่นปะไร อยากกลับเมืองไทยใจแทบขาด
ถ้าเมืองนอกดีจริง สบายกว่าเมืองไทย ป่านนี้เศรษฐีเงินถังเผ่นไปอยู่ต่างประเทศหมดแล้ว ไม่ทนรถติด ปัญหาอาชญากรรม สารพัด รวมทั้งการเมืองน้ำเน่า จำทนต้องฟังคำพูดสากรูหูทุกเย็นย่ำค่ำเช้า แต่มีทางออกง่ายๆ คือไม่เปิดทีวีช่องเมืองไทยดูแค่นั้น
เชื่อเถอะ แม้จะมีตัวโกงบ้านกินเมืองขนเงินไปซุกไว้เมืองนอก ก็ไม่มีใครอยากไป เว้นแต่หนีคดี หนีคุก เท่านั้น เราได้เห็นพวกรุ่นพี่คุณท่านยุคพฤษภาทมิฬสำแดงพลังอำนาจคับประเทศ เมื่อสิ้นวาระ ไม่มีใครพบเห็นพวกนั้นใช้ชีวิตเปิดเผย เดินห้างซื้อของ
มีหลายคนก่อนตาย ยังไม่เคยเดินห้างพารากอน หรือเซ็นทรัลเวิล์ด ด้วยซ้ำ!
กลุ่มปัจจุบันก็เช่นกัน ไปไหนมาไหน ทีม รปภ. เพียบ ล้อมหน้าล้อมหลัง จะให้ชาวบ้านเห็นหน้าตัวจริง ต้องไปเดินในชนบท เอาโครงการไทยนิยมถมไม่เต็มไปปรนเปรอ เปิดช่องทางใช้งบก้อนใหม่ ทั้งๆ ที่ยังไม่มีวี่แววว่าจะจัดการพวกตัวโกงคนยากไร้อย่างไร
ทำเนียบรัฐบาลกลายเป็นแหล่งซ่องสุมพวกมีมลทิน ถูกกล่าวหาว่าโกงกินทั้งนั้น แทนที่จะจัดการเด็ดขาด กลับเอาไปเลี้ยงดู กินเงินภาษีชาวบ้านจนเกษียณไปกินบำนาญจนวันตาย เพราะเหตุนี้ทำให้การปราบทุจริต คอร์รัปชั่นเป็นเรื่องปาหี่ หลอกพวกบ้องตื้น
เห็นอย่างนี้ อย่าท้อใจ จิตตก คนชั่วในบ้านเมืองมีเยอะ ผลสุดท้ายจะจบไม่สวย อาชญากรรมย่อมทิ้งร่องรอยไว้เสมอ เหลี่ยมที่ว่าแน่ ยังเร่ร่อนไร้แผ่นดินอยู่ นับประสาอะไรกับพวกไร้ทักษะ ขาดประสบการณ์ ความมูมมามได้ทิ้งหลักฐานให้เห็นทุกแห่ง!
ดูสภาพการเมืองแบบพายเรือในอ่างน้ำเน่า ประชาชนจมปลักอยู่ในระบบเศรษฐกิจเสรีแบบมือใครยาวสาวได้สาวเอา ช่องว่างรายได้ ความเหลื่อมล้ำถ่างมากขึ้น ทั้งจะเดินหน้าสู่การเลือกตั้งโดยไร้การปฏิรูปโครงสร้างอย่างจริงจังแล้ว มีคำถามต้องการคำตอบด่วน
จะไม่มีใครจัดการปัญหาบ้านเมือง ปล่อยให้เป็นไปแบบตามบุญตามกรรมเช่นนั้นหรือ? แต่ละวันชาวบ้านได้ยินคำพูดเพ้อเจ้อเรื่องโครงการใหญ่ที่ไม่ได้ร้องขอ ผู้ใหญ่ผู้โตมุ่งกู้เงินสร้างบรรยากาศจูงใจนักลงทุนต่างประเทศและกลุ่มทุนใหญ่กินรวบในประเทศ
มือเติบ ใช้เงินเก่ง สร้างหนี้สินช่วง 4 ปีงบประมาณบานทะโร่ถึง 1.78 ล้านล้านบาท ไม่ห่วงว่าถ้ามีปัญหาเศรษฐกิจระดับโลก เงินทุนไหลออก บ้านเมืองจะประสบวิกฤตค่าเงินบาท ต้องเอาประเทศไปจำนำกับไอเอ็มเอฟเหมือนช่วงลดค่าเงินบาทในปี 2540
ที่ทำอย่างนี้เพราะประชาชนทำใจกับความจริงที่ว่าผู้บริหารบ้านเมืองแต่ละยุคไม่รู้สึกว่าต้องรับผิดชอบความเสียหายต่อบ้านเมืองเพราะไร้ความสามารถของตนเอง ดำเนินนโยบายผิดพลาด ถืออำนาจบาตรใหญ่ทำตัวเป็นเจ้านายประชาชนโดยตลอด
ความเสียหายมหาศาลกับการซื้อเครื่องบินหวังค่านายหน้าก้อนใหญ่ เอามาจอดตากแดดที่สนามบินอู่ตะเภาเกือบ 10 ลำ เป็นความอัปยศที่ทำให้สายการบินแห่งชาติเผชิญวิกฤตการเงินอยู่ในสภาพร่อแร่จะไปมิไปแหล่ แต่ไม่มีมาตรการหาตัวคนทำผิด
ถูกซักถามหลายครั้ง ผู้ที่รับผิดชอบทุกระดับจนถึงหัวหน้ารัฐบาลไม่มีคำตอบ มีทักษะในการปัดสวะให้พ้นตัว โบ้ยว่าเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ การบริหารบ้านเมืองในรูปแบบนี้มาโดยตลอดทำให้ประเทศไทยน่าสงสาร น่าสมเพชในชะตากรรมตกต่ำไร้ทางออก
การเป็นผู้นำเก่งฉกาจในเรื่องล้งเล้ง ตีกินด้วยลูกเล่นเป็นจำอวดเรียกเสียงฮาจากชาวบ้าน สลับกับตวาดใส่หน้าผู้คนที่นำเรื่องทุกข์ร้อนมาให้รับรู้ ถือว่าเป็นเวรกรรมครอบงำบ้านเมือง ล่าสุดเปรยคำพูดเจ็บแสบในมาดบุคคลที่ประเทศนี้จะขาดเสียมิได้
เรื่องนายกฯ คนนอกนั้น ให้หาคนในไปก่อน ถ้าหาไม่ได้ก็มาถามก็แล้วกัน! อะไรทำนองนี้ เท่ากับว่าพรรคการเมืองกว่า 50 กลุ่มที่กระสันสู่การเลือกตั้งอาจไม่มีปัญญาหาคนเก่ง คนดีมีฝีมือมาเป็นผู้นำรัฐบาลได้ ต้องตากหน้าไปพึ่งคนปัจจุบันให้กลับมาอีกรอบ
ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง อย่าตั้งเลย พรรคการเมือง ไม่ต้องมีเลือกตั้งก็ได้ ให้คุณท่านเป็นผู้นำต่อไป ชาวบ้านจะได้ฟังเสียงล้งเล้งสลับคำคุยโม้ต่อเนื่อง ถ้าไม่อยู่แล้วชาวบ้านเกิดเหงาหู เป็นโรคซึมเศร้ากันทั้งประเทศ ไม่มีกำลังใจทำมาหากิน จะไปกันใหญ่
เมื่อคุณท่านผู้นำล้งเล้งมั่นใจว่าเรตติ้งดี กระแสความนิยมแรง กองหนุนชาวบ้านล้นหลามจริง ทำไมเราไม่จัดทำประชามติทั่วประเทศว่า “จะเอาคุณท่านเป็นผู้นำตลอดชีพ” เหมือนสี จิ้นผิง ผู้นำจีน มั้ย? เพราะหาใครเทียบท่านไม่ได้ ต้องให้ท่านเป็นคนเดียว
เอาให้มันรู้ดำรู้แดงกันไป ไม่ต้องมาถกกันเรื่องรัฐธรรมนูญ เขียนกฎระเบียบแล้วไม่เข้าใจ ต้องให้ศาลรัฐธรรมนูญตีความ จนชาวบ้านรู้ทันว่าเป็นเกมลูกไม้ตื้นๆ เพื่อหาเรื่องเลื่อนโรดแหม็บๆ ยื้อการเลือกตั้งออกไปให้นานที่สุด ยังไม่อยากลงจากหลังเสือเร็ว
ไม่เลือกตั้งก็ประหยัดเงินไปหลายพันล้านบาทเชียวนะ! แถมยังต้องเสี่ยงกับพวกเสือหิวอดโซอีกกลุ่มในช่วงที่คณะคุณท่านเข้ามากุมอำนาจและกุมอะไรต่ออะไรนาน 4 ปี
แต่มีความสงสัยอยู่เช่นกันว่ากลุ่มก๊วนเสือปัจจุบันอิ่มแน่หรือ ดูแล้วการเขมือบยังเป็นไปอย่างน่ากลัว แรงดีไม่มีตก ความจุเหนือความคาดหมาย นอกจากการเปิบระดับรากหญ้าไปทั่วทั้งแผ่นดิน ยังมีอภิมหาโครงการมูลค่าหลายแสนล้านรอมือจัดการอยู่
จะไปอย่างง่ายดายได้หรือ ทุกอย่างเพิ่มเริ่มต้น วางรากฐานให้กลุ่มทุนทั้งในและต่างประเทศเข้ามาแบ่งปันผลประโยชน์ ชาวบ้านหน้าแห้งเตรียมตัวใช้หนี้ก้อนใหญ่ ด้วยเหตุนี้ จึงได้มีลีลายึกยักท่าโน้นท่านี้เพื่อให้การขี่หลังเสือเป็นไปอย่างนิ่มนวลไร้รอยต่อ
การลงโดยไม่ชำระสะสางเรื่องฉาว ปมน่าสงสัยเรื่องโกงกิน ถือว่าเป็นความเสี่ยงมาก ถ้าไม่ยอมตกเป็นลูกไล่เบี้ยล่างของนักการเมือง เหมือนอย่างเช่นคุณท่านบิ๊กบังเละ ทางเลือกที่เหลือคือการไปใช้ชีวิตในต่างประเทศ กับทรัพย์สินกินอีกหลายชาติก็ไม่หมด
การต้องลี้ภัยใช้ชีวิตในต่างประเทศใช่ว่าจะมีความสุข แม้จะมีเงินมหาศาล นั่นเพราะขาดการยอมรับในสังคม ตื่นมาแล้วไม่รู้จะทำอะไร มีทุกอย่างพร้อม แต่การขาดบรรยากาศที่คุ้นเคย มีเพื่อนฝูง บริวารแวดล้อม มีคนรู้จักทักทาย สภาพเช่นนี้เงินซื้อไม่ได้
อยู่เมืองนอก แค่ตื่นเช้าจะออกนอกบ้านต้องพูดภาษาอังกฤษ ส้มตำ ไส้อั่ว อาหารรสชาติคุ้นลิ้นก็หาเปิบยาก มันเป็นบรรยากาศที่พอทนได้ในช่วงแรก ถ้าต้องอยู่จนแก่ตายมันเป็นเหมือนติดบ่วงเวร ดูคู่พี่เหลี่ยมคุณน้องปูนั่นปะไร อยากกลับเมืองไทยใจแทบขาด
ถ้าเมืองนอกดีจริง สบายกว่าเมืองไทย ป่านนี้เศรษฐีเงินถังเผ่นไปอยู่ต่างประเทศหมดแล้ว ไม่ทนรถติด ปัญหาอาชญากรรม สารพัด รวมทั้งการเมืองน้ำเน่า จำทนต้องฟังคำพูดสากรูหูทุกเย็นย่ำค่ำเช้า แต่มีทางออกง่ายๆ คือไม่เปิดทีวีช่องเมืองไทยดูแค่นั้น
เชื่อเถอะ แม้จะมีตัวโกงบ้านกินเมืองขนเงินไปซุกไว้เมืองนอก ก็ไม่มีใครอยากไป เว้นแต่หนีคดี หนีคุก เท่านั้น เราได้เห็นพวกรุ่นพี่คุณท่านยุคพฤษภาทมิฬสำแดงพลังอำนาจคับประเทศ เมื่อสิ้นวาระ ไม่มีใครพบเห็นพวกนั้นใช้ชีวิตเปิดเผย เดินห้างซื้อของ
มีหลายคนก่อนตาย ยังไม่เคยเดินห้างพารากอน หรือเซ็นทรัลเวิล์ด ด้วยซ้ำ!
กลุ่มปัจจุบันก็เช่นกัน ไปไหนมาไหน ทีม รปภ. เพียบ ล้อมหน้าล้อมหลัง จะให้ชาวบ้านเห็นหน้าตัวจริง ต้องไปเดินในชนบท เอาโครงการไทยนิยมถมไม่เต็มไปปรนเปรอ เปิดช่องทางใช้งบก้อนใหม่ ทั้งๆ ที่ยังไม่มีวี่แววว่าจะจัดการพวกตัวโกงคนยากไร้อย่างไร
ทำเนียบรัฐบาลกลายเป็นแหล่งซ่องสุมพวกมีมลทิน ถูกกล่าวหาว่าโกงกินทั้งนั้น แทนที่จะจัดการเด็ดขาด กลับเอาไปเลี้ยงดู กินเงินภาษีชาวบ้านจนเกษียณไปกินบำนาญจนวันตาย เพราะเหตุนี้ทำให้การปราบทุจริต คอร์รัปชั่นเป็นเรื่องปาหี่ หลอกพวกบ้องตื้น
เห็นอย่างนี้ อย่าท้อใจ จิตตก คนชั่วในบ้านเมืองมีเยอะ ผลสุดท้ายจะจบไม่สวย อาชญากรรมย่อมทิ้งร่องรอยไว้เสมอ เหลี่ยมที่ว่าแน่ ยังเร่ร่อนไร้แผ่นดินอยู่ นับประสาอะไรกับพวกไร้ทักษะ ขาดประสบการณ์ ความมูมมามได้ทิ้งหลักฐานให้เห็นทุกแห่ง!