เวเนซุเอลาอยู่ในอาการโคม่า...

ประชาคมโลกมีเรื่องต้องเฝ้าติดตามมากมายในแต่ละวัน มีวิกฤตในทุกทวีป ความขัดแย้ง การสู้รับกันในหลายประเทศในตะวันออกกลางยังคงมีต่อไป การเผชิญหน้าระหว่างสหรัฐฯ กับเกาหลีเหนืออยู่ในระดับผ่อนคลายลงชั่วคราว

คนทั่วไปลืมประเทศเวเนซุเอลาหรือยัง หลังจากเผชิญวิกฤตเศรษฐกิจทำให้ประชาชนแทบสิ้นเนื้อประดาตัวเพราะปัญหาการขาดแคลนสินค้าอุปโภค บริโภคทุกอย่าง อัตราเงินเฟ้อบ้าเลือด ทำให้ประเทศเสี่ยงต่อภาวการณ์ล่มสลาย

อย่านึกว่าการล้มละลายเกิดกับบุคคลธรรมดา นิติบุคล เมืองขนาดต่างๆ เท่านั้น ประเทศก็มีโอกาสล้มละลายได้ ถ้าบริหารจัดการไม่ดี ใช้เงินฟุ่มเฟือย รายจ่ายมากกว่ารายได้ ผู้บริหารบ้านเมืองไม่ใส่ใจ หรือขาดสติปัญญาแก้ไข

เวเนซุเอลา ยังจมปลักอยู่ในชะตากรรมชวนให้สังเวช ประชาชนดิ้นรนอยู่ไปแต่ละวันแทบไม่รู้ว่าอนาคตแบบไหนรออยู่ข้างหน้า ทุกอย่างกำลังหยุดชะงักเพราะปัญหาเงินเฟ้อสูงกว่า 4,000 เปอร์เซ็นต์ในปีที่ผ่านมา และชาวบ้านไม่มีเงิน

ใครมีบัญชีเงินฝากในธนาคาร ใช่ว่าจะเบิกถอนมาใช้จ่ายได้ นอกจากต้องรอนานเป็นชั่วโมงแล้ว ยังมีการจำกัดการเบิกถอนเงินโดยรัฐสำหรับแต่ละคน เบิกได้เพียงพอสำหรับการซื้อกาแฟดื่ม 1 แก้วเท่านั้น มีเงินก็หาซื้ออะไรไม่ได้

สภาพที่น่าหดหู่ถูกเปิดเผยโดยผู้สื่อข่าวอิสระสำหรับซีเอ็นเอ็น นายสเตฟาโน พาซเซ่บอง ซึ่งเดินทางเข้าไปสังเกตการณ์ชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชนในเวเนซุเอลา ซึ่งรวมการใช้เวลาในกรุงคาราคาส เมืองหลวง ได้ร่วมทุกข์เข็ญด้วย

รวมทั้งความพยายามจะขอเบิกเงินจากธนาคารต่างๆ กว่าจะได้เพียง 18 เซ็นต์ ไม่ถึง 1 ดอลลาร์ ก็ยังต้องแวะหลายธนาคาร ได้เงินแล้วก็ไม่พอจะซื้ออะไร อัตราเงินเฟ้อสูงมากจนทำให้เงินบำนาญของผู้เกษียณอายุไร้ค่าเพราะเงินเฟ้อ

อัตราแลกเปลี่ยนระหว่างเงินดอลลาร์สหรัฐฯ กับเงินสกุลโบลิวาร์ของเวเนซุเอลาผันผวนโดยตลอดหลังจากประเทศเผชิญวิกฤตเพราะราคาน้ำมันดิบในตลาดโลกตกต่ำกว่า 30 ดอลลาร์ จนกระทั่งเริ่มจะกระเตื้องขึ้นแล้ว

ในเดือนมกราคม 2017 เงิน 1 ดอลลาร์สหรัฐแลกได้ 3,164 โบลิวาร์ จากนั้นเลวร้ายตามลำดับจนถึงเดือนพฤศจิกายน 2017 เงิน 1 ดอลลาร์แลกได้41,209 โบลิวาร์ ถัดมาเดือนเดียว โบลิวาร์ตกไปอยู่ที่ 103,024 ต่อดอลลาร์

เดือนนี้เอง อัตราแลกเปลี่ยนอยู่ที่ 1 ดอลลาร์ได้เงิน 182,492 โบลิวาร์ ก่อนหน้านี้เวเนซุเอลาเป็นประเทศมั่งคั่งมีน้ำดิบสำรองมากที่สุดในโลก ความตกต่ำเกิดขึ้นเพราะนโยบายประชานิยมโดยอดีตผู้นำ ฮูโก ชาเวซ ใช้จ่ายไม่บันยะบันยัง

โครงการต่างๆ ที่เข้าข่ายประชานิยมถมไม่เต็มทำให้ขาดการบูรณาการสำหรับโครงการต่างๆ เมื่อชาเวซได้เป็นประธานาธิบดีในปี 1999 ด้วยนโยบายลดช่องว่างระหว่างคนจนกับคนรวย มายุคนี้เกือบทุกคนยากจนเหมือนกันหมด

ชาเวซเร่งสร้างบ้านและระบบบริการให้ประชาชนรายได้น้อย มีเสียงเตือนจากนักเศรษฐศาสตร์ว่าจะเกิดวิกฤตแต่ชาเวซไม่รับฟัง จนกระทั่งเสียชีวิตในปี 2013 ทิ้งมรดกแห่งปัญหาให้ทายาทสืบทอดนโยบาย นายนิโคลัส มาดูโร

เมื่อราคาน้ำมันตกในปี 2014 ประชาชนเริ่มเรียกร้อง เดินขบวน ทำให้รัฐบาลปราบหนัก เสียชีวิตมากกว่า 200 คน มีคนรายได้ดีอพยพออกไปอยู่ต่างประเทศเพราะเห็นเค้าลางแห่งความทุกข์ยากลำบาก ความขาดแคลน

ทุกวันนี้สินค้าไม่เหลือในร้านต่างๆ คนต้องเดินทางไปชายแดนกับประเทศอื่นๆ เพื่อซื้อสินค้าที่จำเป็น รัฐบาลขาดเงินตราสำหรับซื้อสินค้าจากต่างประเทศ ประชาชนต้องยืนเข้าคิวหน้าร้านค้า ธนาคาร ตู้เอทีเอ็มไม่มีเงินเหลือให้เบิกได้

รัฐบาลยังแจกถุงยังชีพ บรรจุอาหาร ของจำเป็น แต่ก็ยังไม่พอ ความต้องการสินค้า อาหารยังรุนแรง ประชาชนโดยทั่วไปน้ำหนักตัวลดเพราะการบริโภคอาหารไม่เต็มส่วนตามที่ร่างกายต้องการ ยังไม่มีวี่แววว่าประเทศจะดีขึ้น

ปัญหาเศรษฐกิจนำไปสู่วิกฤตสังคมและความมั่นคง ประชาชนทนอดอยากแร้นแค้นไม่ไหวต้องออกไปชุมนุมประท้วงเดินขบวน รัฐบาลนายมาดูโรปราบหนัก ไม่ใส่ใจว่าจะมีใครบาดเจ็บล้มตาย เพียงเพื่อให้ตัวเองอยู่ต่อไป

มีเงินในบัญชีธนาคารก็เบิกไม่ได้ง่าย เพราะไม่มีธนบัตร เบิกมาได้บางส่วนก็น้อยเกินกว่าจะซื้ออะไรได้ ผู้สื่อข่าวซีเอ็นเอ็นรายงานว่าหลังจากใช้เวลานานหลายชั่วโมงวิ่งรอกระหว่างธนาคารเพื่อเบิกเงิน ก็ได้มาเพียง 10,000 โบลิวาร์

ได้มาแล้วก็นั่งซดกาแฟกับเพื่อน กาแฟราคาแก้วละ 35,000 โบลิวาร์เงินจำนวนนั้นเทียบเท่ากับ 6 เซ็นต์ของเงินสหรัฐฯ เท่านั้น ไม่กี่สตางค์เป็นเงินไทย

ทุกวันนี้เวเนซุเอลายังอยู่ในระบบสังคมนิยม ทำให้เงินในคลังร่อยหรอจนเกลี้ยง การขาดแคลนอาหาร ไฟฟ้าดับบ่อยครั้ง ได้กลายเป็นเหตุการณ์ธรรมดา ปัญหาการใช้จ่ายเงิน บริหารผิดพลาด และการทุจริตทำให้ทุกอย่างเลวร้ายลง

นายมาดูโรพยายามแก้ไขปัญหาด้วยการเพิ่มอัตราค่าแรงขั้นต่ำเพื่อเอาชนะเงินเฟ้อ แต่ผลที่ได้คือราคาสินค้าทุกอย่างได้ขึ้นไปรอล่วงหน้าทุกครั้ง ทำให้เกินสภาวะงูกินหาง ทางรอดไม่มี เหลือแต่ความเสี่ยงที่ประเทศจะล้มละลาย

เวเนซุเอลาเป็นตัวอย่างของการดำเนินนโยบาย การบริหารผิดพลาด แถมยังโกงหนัก ประเทศไหนบ้าประชานิยมถมไม่เต็ม เก่งแต่กู้ จะจบเห่แบบเดียวกัน