xs
xsm
sm
md
lg

“ขออีกที-ศูนย์สร้างสรรค์งานออกแบบ TCDC”

เผยแพร่:   โดย: เชี่ยวชวนะ

โลกทุกวันนี้..พัฒนาได้ด้วยคนช่างฝันทั้งสิ้น

แต่คนช่างฝันนั้นมี 2 ประเภท หนึ่ง-ฝันไกล แต่ไปไม่ถึง หรือฝันที่ทำยังไงๆ ก็เป็นจริงไม่ได้เลย ฝันที่สอง-ฝันไกล..ไปถึง หรือฝันที่ทำได้จริงครับ

ใครที่รู้จัก พันศักดิ์ วิญญรัตน์ จะต้องรู้ด้วยว่า พันศักดิ์มิใช่นักบริหารเลย หากแต่เขาเป็นคนช่างฝัน (คิดไม่หยุด) คนหนึ่งของประเทศนี้

ดังนั้น คนที่รู้จักพันศักดิ์อย่างลึกซึ้ง จะต้องรู้และแยกแยะได้ด้วยว่า ฝันที่ถั่งโถมดุจทำนบแตกจากสมองของพันศักดิ์นั้น ฝันไหน (อาจจะ) ทำได้จริง และฝันไหนเป็นฝันที่เรื่อยเปื่อยไร้สาระ ทำได้แค่ฟังเพลินๆ แบบจากหูซ้ายทะลุหูขวาเท่านั้น!

ทำไมหรือครับ..เพราะพันศักดิ์เขาพูดเก่ง เขาจะอธิบาย (โม้) ความฝันที่ทำไม่ได้มากมาย ให้ผู้คนที่ไม่รู้เรื่องหลงเชื่อว่า..จะทำได้จริง แต่หากใครหลงลมปากดันเอาไปทดลองทำล่ะก็ คงต้องอุทานว่า ฉิบหาย..ทั้งเงินทองและเวลา!

ในสมัยพลเอกชาติชาย ชุณหะวัณ เป็นนายกรัฐมนตรี ที่ปรึกษา “บ้านพิษณุโลก” บางคนดันทะลึ่งฝันบ้าๆ ว่า จะต้องลดทอนอำนาจของทหารให้ได้ เมื่อเริ่มทำความฝันให้เป็นจริงได้ไม่นาน..ก็โดนทหารรัฐประหาร จน “น้าชาติ” ต้องระเห็จไปอยู่ต่างแดนพักใหญ่

ยุคมหาเศรษฐี ทักษิณ ชินวัตร ที่มีอำนาจล้นฟ้า พันศักดิ์ได้เป็นประธานที่ปรึกษาใหญ่ เพียงเพื่อให้ได้อำนาจรัฐไว้ในกำมือ รัฐบาลทักษิณจึงมีนโยบายใหม่ๆ แปลกๆ ทั้งประชานิยมชนิดลด-แลก-แจก-แถมลูกเดียว ทั้งกระตุ้นให้ผู้คนใช้จ่ายเงินทองอย่างบ้าคลั่ง จนสร้างหนี้สินมากมายให้กับประชาชน รวมทั้งผลกระทบด้านลบมากมายให้กับประเทศชาติตราบทุกวันนี้

ไม่น่าแปลกใจครับ..ที่ทุกวันนี้ยังมีคนจำนวนน้อยนิด ที่เชียร์ TCDC ด้วยหลงใหลกับความฝันของพันศักดิ์ มีทั้งเชียร์ด้วยความซื่อและจริงใจ และเชียร์เพราะได้ประโยชน์กับการใช้เงินรัฐอย่างฟุ่มเฟือย เพื่อพยายามปั้นฝันของพันศักดิ์ให้เป็นจริง โดยลงบทความเชียร์ออกนอกหน้า ในหนังสือพิมพ์บางฉบับอย่างน่าเกลียด

อย่างที่บอกแต่ต้นว่าพันศักดิ์ฝันเป็น แต่บริหารไม่เป็น ดังนั้น..คนหิ้วกระเป๋าตามก้นพันศักดิ์อย่างไชยยง รัตนอังกูร จึงถูกกำหนดให้ทำหน้าที่รักษาการผู้อำนวยการ TCDC เพื่อจะได้บริหารเงินงบประมาณและอำนาจในองค์กรนี้

ต่อมานายไชยยงก็ได้ผลักดันตนเอง จากรักษาการให้กลายเป็นผู้อำนวยการ TCDC อย่างเป็นทางการ ด้วยการเปิดรับสมัครสรรหาผู้อำนายการ TCDC แต่ไม่มีใครหน้าไหนหรอกครับกล้ามาสมัครในตำแหน่งนี้ เพราะพันศักดิ์มีอำนาจใหญ่โตล้นฟ้า ที่สำคัญคณะกรรมการที่คัดสรร ผอ.TCDC ล้วนเป็นคนของกลุ่มคุมอำนาจใน TCDC ทั้งสิ้น ดังนั้น..จึงมีแต่นายไชยยงสมัครหัวโด่อยู่คนเดียวเท่านั้นครับ

สุดท้าย..ไชยยงจึงได้เป็น ผอ. TCDC อย่างเป็นทางการ กินเงินเดือนและเงินอื่นๆ สูงที่สุดในองค์กรเครือข่ายของ OKMD คือ 375,000 บาท/เดือน สบายใจเฉิบ...

ในยุคพันศักดิ์เป็นประธานและไชยยงเป็นผอ.TCDC มีสัญญาการจัดซื้อมากมายที่ควรตรวจสอบว่า ถูกต้อง-โปร่งใสหรือไม่? เช่น การจัดตั้งห้องสมุด TCDC มีงบประมาณกว่า 200 ล้านบาทนั้น แทบจะจัดซื้อด้วยวิธีพิเศษทั้งหมด!

แต่ที่น่าเกลียดมากๆ คือ จ้างบริษัท National Library Board of Singapore (NBL) มาเป็นที่ปรึกษาในการออกแบบวางระบบห้องสมุด เป็นเงิน 9,347,728.83 บาท

NBL ยังมีบทบาทสำคัญต่อการจัดซื้ออีกด้วย โดยทำหน้าที่เปรียบเทียบระบบห้องสมุดกับบริษัทในประเทศไทยครับ แต่ลงท้ายกลายเป็นเรื่อง Conflict of Interest ของวงการธุรกิจ เพราะในเดือนมีนาคม 2548 บอร์ด TCDC ได้ตกลงซื้อระบบและอุปกรณ์ห้องสมุด จากบริษัทในเครือ NBL ของสิงคโปร์ ด้วยงบประมาณราว 25.0-30.0 ล้านบาท โดยวิธีพิเศษ!

10 พฤษภาคม 2548 TCDC ได้ยกเลิกการประกวดราคาจัดจ้างผู้ดำเนินการก่อสร้างสถาปัตยกรรม โครงสร้าง งานตกแต่งภายใน วงเงิน 160 ล้านบาท แล้วเปลี่ยนมาเป็นการจัดจ้างด้วยวิธีพิเศษ ในการนี้มีการจ้างที่ปรึกษาออกแบบสถาปัตยกรรมและตกแต่งภายใน 7,169,000.00 บาท โดยบริษัท ดวงฤทธิ์ บุนนาค จำกัด

อ้อ..ตรงนี้น่าสังเกตว่า ชื่อบริษัทที่ปรึกษาดังกล่าวข้างต้น ชื่อเดียวกับคนเขียนบทความเชียร์พันศักดิ์และไชยยง ลงคอลัมน์ “กระแสทัศน์” ในหนังสือพิมพ์มติชน ฉบับวันที่ 1พฤศจิกายน 2550 ที่ผ่านมาครับ

เรื่องไม่ชอบมาพากลของ TCDC ที่พันศักดิ์และไชยยงบริหารนั้น ไม่มีใครแกล้งหรอกครับ หากแต่ สตง.และสมาชิกสภานิติบัญญัติฯ ตรวจพบ และยังมีอีกพะเรอเกวียนเกินกว่าจะเขียนลงในคอลัมน์นี้ได้หมด

ทั้งหมดมิได้มีอคติกับพันศักดิ์หรือไชยยง แต่ต้องขอบอกไว้ตรงนี้ว่า พันศักดิ์จะฝันอะไรก็ฝันไปเถอะ แต่ความฝันที่ไม่เป็นจริงหรือฝันเกินจริง ฝันที่พูดแล้วมหาเศรษฐีและคนบางคนหลงเชื่อ จนนำเงินหลวงมาถลุงกันอย่างสนุกสนานนั้น ผมและผู้คนที่รู้ทันพันศักดิ์ไม่ขอเล่นด้วยครับ

หากเป็นเงินส่วนตัวของทักษิณหรือพันศักดิ์หรือไชยยง..อ้อ..ของดวงฤทธิ์ด้วย ผมคงไม่ยุ่งและเชิญพวกคุณถลุงเงิน ปั้นความฝันพันศักดิ์กันตามสบายเลย แต่นี่เป็นเงินภาษีของประชาชน เที่ยวเอามาทำปู้ยี่ปู้ยำแล้วช่วยกันเขียนข่าว ให้สัมภาษณ์ เขียนบทความเชียร์กันเองแบบนี้ ผมจะนิ่งดูดายเป็นทองไม่รู้ร้อนไม่ได้ เลยขอยืนตรงข้ามกับคนพวกนี้ครับ

ผมยอมรับว่า..เป็นคนหนึ่งที่ชอบฟังพันศักดิ์เล่าฝัน และผมเคยชมความฝันของพันศักดิ์ ในการตั้งศูนย์สร้างสรรค์งานออกแบบของไทยขึ้นมา แต่ก็ต้องตำหนิฝันที่ให้บริการแต่ธุรกิจซึ่งเข้มแข็งอยู่แล้วเท่านั้น ธุรกิจพวกนั้นมีโอกาสแสวงหาองค์ความรู้ในโลกด้วยตนเองอยู่แล้ว รัฐจึงไม่ควรนำเงินไปสนับสนุนธุรกิจเหล่านั้นเป็นลำดับแรก

ในขณะที่ธุรกิจ SMEs และธุรกิจแบบหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ หรือธุรกิจระดับกลางส่วนใหญ่ ยังอ่อนแอในด้านการออกแบบสร้างสรรค์ TCDCกลับมิได้ถือเป็นภารกิจสำคัญระดับต้น นอกจากจะมีการกล่าวหาจากคนทุกวงการว่า TCDC เป็นองค์กรที่ผลาญเงินหลวงอย่างฟุ่มเฟือย โดยผลงานเสพอยู่แต่ในหมู่คนมีอันจะกินเพียงหยิบมือ

คำตำหนิในทำนอง “พวกหอคอยงาช้าง” หรือ “พวกตีนไม่ติดดิน” ก็เป็นอีกสรรพนามที่ผู้คนกล่าวขานถึง TCDC ครับ

เป็นความผิดด้วยหรือ? ที่มิติใหม่ของ TCDC ไม่ยอมสนองความฝันของพันศักดิ์ ในมิติที่เพ้อฝันเป็นไปไม่ได้ รวมทั้งไม่ปล่อยให้สิ่งผิดๆ ในการบริหารของพันศักดิ์กับพวก ใช้เงินภาษีประชาชนอย่างฟุ่มเฟือย โดยได้รับผลตอบสนองอันไม่คุ้มค่าต่อชาติบ้านเมือง

ต้องขอชื่นชมความยุติธรรมอีกครั้ง ที่คุณหญิงทิพาวดี เมฆสวรรค์ รัฐมนตรีสำนักนายกฯ ดร.อภินันท์ โปษยานนท์ ประธานและบอร์ด OKMD มิได้ยุบ TCDC ตามที่คณะกรรมาธิการงบประมาณ สนช.บางคนเสนอ

ผมเชื่อว่า ศ.ชัยอนันต์ สมุทวณิช ประธาน และ ศ.สุรพล วิรุฬรักษ์ รักษาการ ผอ.และบอร์ดใหม่ขององค์กรควบรวม TCDC กับ MDMI เป็นองค์กรสถาบันการเรียนรู้และสร้างสรรค์ (สรส.หรือ IDCL) จะต้องเร่งสะสางงานที่ไม่ถูกต้องและสานต่องานเก่าที่ดี กับสร้างงานใหม่ที่เป็นประโยชน์ต่อชาติโดยด่วน

ผมอยากบอกสื่อมวลชนบางฉบับว่า ไม่ควรเอาแต่ภาพดีๆ ของพรรคพวกออกมาพูด โดยเก็บเรื่องไม่ดีซุกไว้ใต้พรม อย่าลืมว่า..ความลับไม่มีในโลกนะครับ

เรื่องไม่ชอบมาพากลของ TCDC ยุคพันศักดิ์และไชยยง ที่สตง.และสนช.ตรวจพบยังมีอีกเยอะ คงต้องมีการเขียนถึง TCDC อีกที และอีกหลายๆ ทีในคราครั้งต่อไปครับ
กำลังโหลดความคิดเห็น